سنتز ترکیبات جدید آکریدین دی اونی بر پایه کالیکس[4]آرن و بررسی تمایل تشکیل کمپلکس ابرمولکولی این ترکیبات با مولکول های فعال زیستی

ترکیبات آکریدین دی اونی یکی از قدیمی ترین و موفق ترین دسته از مواد فعال زیستی هستند و به صورت گسترده در ساخت داروهای ضد مالاریا، ضد باکتری و ضد سرطان مورد استفاده قرار گرفته اند. این ترکیبات از مشتقات آکریدینی هستند که دارای ساختاری با سه حلقه مسطح می باشند که دارای توانایی وارد شدن به ساختار دئوکسی ریبو نوکلئیک اسید به صورت برگشت پذیر هستند. کالیکس[4]آرن ها از دسته ماکروسیکل های حلقوی هستند که می توانند با عامل دار شدن، به صورت گسترده در سنتز های مختلف مورد استفاده قرار گیرند. در این پایان نامه روش جدیدی برای سنتز ترکیبات جدید آکریدین دی اون کالیکس[4]آرن 49، 50 و 51 بوسیله واکنش چند جزیی میان کالیکس[4]آرن مونو آمینه 44 با دیمدون و 4- برومو-بنزآلدهید ویا 3- هیدروکسی-بنزآلدهید در حضور هتروپلی اسید به عنوان کاتالیزور مورد استفاده قرار گرفته است. ترکیب 49 با بهره 50%، ترکیب 50 با بهره 46% و ترکیب 51 با بهره 40% جداسازی شد و بوسیله دستگاه رزونانس مغناطیسی هسته پروتون، رزونانس مغناطیسی هسته کربن و دستگاه طیف سنجی جرمی با وضوح بالا مورد شناسایی قرارگرفت. مطالعات ما در رابطه با تمایل اتصال ترکیبات آکریدین دی اون کالیکس[4]آرن 49، 50 و 51 به مولکول دئوکسی ریبونوکلئیک اسید نشان داد که این ترکیبات تمایل خوبی به ایجاد پیوند با دئوکسی رییبونوکلئیک اسید دارند.