تحلیل و بررسی رویکردهای ساکنین بومی منطقه میزبان با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی در پشتیبانی از توسعه صنعت گردشگری ( مطالعه موردی شیراز )

امروزه به علت پراهمیت بودن نقش و مشارکت ساکنان محلی مناطق مختلف در توسعه صنعت گردشگری، بایستی مباحثی در خصوص نگرش جامعه بومی در مورد صنعت گردشگری و حضور گردشگران توجه دانشگاهیان، سیاست گذاران و مدیران اجرایی این صنعت را به خود جلب نماید که متأسفانه این امر در کشور ایران صورت نگرفته است. عمده ترین موضوعات مورد بحث در رایطه با دیدگاه جامعه میزبان که در برنامه های گردشگری محوریت دارد، رویکردهای اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی و تأثیرات دیدارکنندگان بر روی مقصد می باشد. از طرفی شیراز با دارا بودن جاذبه های فراوان در زمینه های مختلف گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری ایران در میان گردشگران شناخته شده است و می تواند یکی از مراکز عمده جهت انجام تحقیقات علمی در صنعت گردشگری محسوب شود. بر همین اساس هدف این پژوهش بررسی و تحلیل رویکردهای ساکنین بومی شهر شیراز با توجه به عوامل جمعیت شناختی به منظور به دست آوردن درک بهتری ازحمایت آنان از توسعه صنعت گردشگری می باشد. روش تحقیق این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی بوده و ابزار اصلی آن پرسشنامه می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ساکنان شهر شیراز نسبت به گردشگری رویکردی مثبت دارند. ضمناٌ در مجموع می توان گفت که از بین متغیر های جمعیت شناختی تنها جنسیت و سن جامعه میزبان است که با نگرش مثبت و منفی اجتماعی و سن با نگرش منفی اقتصادی رابطه دارد.