بررسی تاثیر امنیت و حریم خصوصی بر اعتماد و تعهد مشتریان در بانکداری اینترنتی(مورد مطالعه:اینترنت بانک ملت در شهر مشهد)

پیشرفت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در زمینه بانکداری باعث شده تا مباحث کاملاً جدیدی از جمله بانکداری اینترنتی که یکی از شاخه های بانکداری الکترونیکی است، پا به عرصه ظهور بگذارد. این نوع بانکداری مزایای بسیار زیادی برای مشتریان و بانک ها دارد. به مشتریان اجازه می دهد که کلیه فعالیت های بانکی خود را در هر مکان و زمان به وسیله رایانه شخصی و اینترنت در زمان کوتاهی و با هزینه کم تر انجام دهند. از طرفی باعث کاهش هزینه های بانک ها نیز می شود. اما علیرغم مزایای بسیار، برخی کاربران با وجود دسترسی به این فناوری، از آن استفاده نمی کنند. دلیل آن می تواند جدایی فیزیکی مشتریان از شعبه و پرسنل، افزایش کلاهبرداری های اینترنتی از طریق فیشینگ و همچنین رشد سریع ویروس ها و کرم های سارق در اینترنت باشد. عوامل ذکر شده باعث افزایش ریسک های امنیت و حریم خصوصی اطلاعات مشتریان شده است و در نتیجه اعتماد و تعهد مشتریان نسبت به بانک را تحت تأثیر قرار داده است. در همین راستا، در این پژوهش سعی شده تا به بررسی تأثیر امنیت و حریم خصوصی بر اعتماد و تعهد مشتریان در بانکداری اینترنتی پرداخته شود. این پژوهش از جهت هدف کاربردی و از نظر روش در رسته توصیفی، پیمایشی و همبستگی می باشد. اعضای نمونه آماری این پژوهش را 200 نفر از مشتریان بانک ملت شهر مشهد تشکیل می دهند، که حداقل مدت شش ماه از اینترنت بانک استفاده کرده اند. برای گردآوری داده های مورد نیاز تحقیق، از ابزار پرسشنامه استفاده گردید. جهت تأیید روایی از روش محتوایی و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی گویای این مطلب بود که سوالات انتخاب شده ساختار های عاملی مناسبی را جهت اندازه گیری متغیرها و ابعاد مورد مطالعه در مدل تحقیق فراهم می کنند. جهت تأیید پایایی ضریب آلفای کرونباخ به تفکیک متغیرها محاسبه شد. نتیجه حاصله نشان داد ضریب آلفای کرونباخ برای تمام منغیرها بالاتر از 8/0 به دست آمده، بنابراین متغیرها از پایایی خوبی برخوردارند . برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس، لیزرل و فنون معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد، متغیرهای امنیت و حریم خصوصی بر اعتماد مشتری تأثیر مثبت و قابل ملاحظه ای دارند. متغیر اعتماد نیز بر تعهد تأثیر مستقیم و مثبتی دارد. اما متغیرهای امنیت و حریم خصوصی به طور مستقیم مولفه تعهد را تحت تأثیر قرار نمی دهد، بلکه از طریق متغیر اعتماد بر مولفه تعهد تأثیر می گذارند. این نتیجه حاکی از نقش میانجی اعتماد بین متغیرهای امنیت و حریم خصوصی با تعهد است.