تهیه ی نانو کامپوزیت های پلیمری بر پایه ی پلی ساکاریدها برای حذف آمونیاک از آب و پساب به روش های شیمیایی

در این کار تحقیقاتی ، نانوکامپوزیت هیدروژلی جدید بر پایه ی مخلوط نشاسته و پلی وینیل الکل به عنوان ماتریکس پلیمری ؛ مالئیک انیدرید و فومارات-آلوموکسان به عنوان عامل پیوند دهنده ی عرضی برای حذف آمونیوم از محلول آبی ساخته شد. عملکرد جاذب نانوکامپوزیت هیدروژلی و هم چنین ، ماکزیمم ظرفیت جذب نانو کامپوزیت برای جذب آمونیوم با مطالعات تعادلی مورد بررسی قرار گرفت. از طراحی آزمایشات باکس-بنکن برای ارزیابی عملکرد نانوکامپوزیت هیدروژلی در فرآیندجذب استفاده شد. مکانیزم پیشنهادی برای جذب آمونیاک، جذب شیمیایی بود. درجه جذب آب نانوکامپوزیت هیدروژلی با پیوند عرضی ، با افزایش میزان نانوذره کاهش یافته است. پایین ترین درجه تورم نانوکامپوزیت هیدروژلی در نمونه با 3.6% وزنی مشاهده شد. ماکزیمم درصد حذف یون آمونیوم 97.99% بود. درجه تورم نانوکامپوزیت هیدروژلی در مقایسه با هیدروژل حدود 1.5 واحد بهبود داده شد. ماکزیمم ظرفیت مدل 19.1 میلی گرم بر گرم بود که در مقایسه با ماکزیمم ظرفیت ایزوترم لانگمویر (7.4 میلی گرم بر گرم) بهبود داده شد. درصد حذف و ظرفیت جذب هیدروژل به ترتیب 71.12% و 1.34 میلی گرم بر گرم بود در حالی که در شرایط مشابه جذب برای نانوکامپوزیت هیدروژلی 97.42% و 4.41 میلی گرم بدست آمد. نانو کامپوزیت هیدروژلی بر پایه ی نشاسته از نقطه نظر اقتصادی و هم چنین تأثیر آن در حذف آمونیاک از پساب؛ می تواند یک ماده ی خوش آتیه باشد.