بازآرایی ریزشبکه هوشمند با هدف کمینه سازی تلفات با ملاحظه عدم قطعیت بار مصرفی و انرژی تولید واحد بادی، با در نظرگرفتن قیود قابلیت اطمینان

هدف از انجام این پایان نامه ارائه مدلی جهت بازآرایی (تجدید پیکربندی) ریزشبکه ها به منظور بیشینه سازی سود و کاهش تلفات آن می باشد. به این منظور ابتدا مدل ریزشبکه و عناصر آن معرفی می شود. ریزشبکه مورد مطالعه شامل میکروتوربین، واحد تولیدی بادی به عنوان منابع تولید انرژی، باتری به عنوان ذخیره ساز، بارهای عادی و بارهای حساس می باشد. مقدار بار مصرفی و تخمین انرژی تولیدی واحد بادی با توجه به تغییرات سرعت باد به صورت غیرقطعی در نظر گرفته شده اند. این ریزشبکه در یکی از باس ها به شبکه بالادست متصل شده است و با در نظر گرفتن سود خود می تواند به مبادله توان با شبکه بالادست بپردازد. ریزشبکه با توجه به این مبادله توان می تواند در بازار انرژی روز بعد حضورداشته باشد. ریزشبکه مورد مطالعه قابلیت کار به صورت جزیره ای و متصل به شبکه بالادست را دارا می باشد. در صورت از دست رفتن خط متصل به شبکه بالادست، به حالت جزیره ای درآمده و در صورتی که میزان مصرف از مقدار انرژی تولیدی داخلی ریزشبکه بیشتر باشد، بارها با توجه به اولویت و سود ریزشبکه قطع می شوند. تعیین همزمان توپولوژی بهینه و نقطه کار بهینه عناصر ریزشبکه شامل میزان تولید میکروتوربین ها، شارژ یا دشارژ باتری و مبادله با شبکه بالادست با استفاده از الگوریتم اجتماع ذرات انجام می گیرد. تابع هدف شامل درآمد منهای هزینه است. تلفات توان به صورت هزینه در تابع هدف وارد می شود که کاهش آن موجب کاهش هزینه ها می شود. قابلیت اطمینان به صورت هزینه در تابع هدف وارد می شود. در صورت قطع بار قابلیت اطمینان به صورت هزینه فرصت از دست رفته مدل می شود. قابلیت اطمینان لازم برای بارهای حساس در زمان رخداد خطا در خطوط، به صورت هزینه در تابع هدف وارد می شود. سپس با وارد کردن عدم قطعیت منابع تولید پراکنده بادی، بار و احتمال وقوع خطا در خطوط تلاش می شود تأثیر عدم قطعیت در یافتن بهترین توپولوژی ریزشبکه و بهترین نقطه کار شبیه سازی گردد. در نهایت، برنامه بیست و چهار ساعته روز بعد شامل میزان تولید میکروتوربین ها، شارژ یا دشارژ باتری، و توپولوژی بهینه برای هر ساعت روز بعد به دست می آید.