اثر ترتیب حرکت در تمرین با وزنه بر آنزیم کراتین کیناز، حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک و حفظ تکرارها در نوبت های متوالی حرکات در مردان جوان تمرین نکرده

مطالعات گوناگون نشان دادندکه ترتیب حرکت متفاوت فعالیت مقاومتی اثر معنی داری بر پاسخ های هورمونی و متابولیکی می گذارد. این عوامل می توانند به پاسخ های متفاوت آسیب عضلانی منجر شوند و اهداف تمرین را دستکاری کنند. هدف این پژوهش اثر ترتیب حرکت در تمرین با وزنه بر آنزیم کراتین کیناز(ck)، حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک (mvc) و حفظ تکرارها در نوبت های متوالی حرکات در مردان جوان تمرین نکرده بود. 12 نفر از دانشجویان تمرین نکرده دانشگاه گیلان با میانگین سن 05/3 ± 12/23 سال، قد 35/4 ± 47/173سانتی متر، وزن 26/9± 33/68 کیلوگرم و چربی 22/1 ± 67/15درصد برای شرکت در دو جلسه فعالیت مقاومتی با دوهفته استراحت بین هر جلسه در این پژوهش به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. دو جلسه فعالیت مقاومتی را (سه نوبت، با 80% درصد یک تکرار بیشینه، دو دقیقه استراحت بین نوبت ها و حرکات) با حرکات مشابه در ترتیب های معکوسی اجرا کردند (گروه عضلات بزرگ به کوچک در مقابل عضلات کوچک به بزرگ). آزمودنی ها به صورت تصادفی و توازن متقابل برای ترتیب حرکت ها در هر جلسه فعالیت مقاومتی در هر دو گروه قرار گرفتند. در هر جلسه آنزیم کراتین کیناز (ck) پیش از آزمون، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت مقاومتی اندازه گیری شد. میزان درک درد عضلانی، دامنه حرکتی مفصل آرنج و حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک آرنج قبل از شروع فعالیت، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت مقاومتی و همچنین میزان ادراک فشار و خستگی پس از هر فعالیت مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد تکرار ها پس از انجام هر حرکت ثبت و اختلاف تعداد تکرار های نوبت اول و سوم به عنوان میانگین حفظ تعدد تکرار ها در حرکات بالاتنه تعیین گردید. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، t همبسته و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که اجرای گروه های عضلانی بزرگ در ابتدای جلسه تمرینی حرکات بالاتنه باعث حفظ تکرار ها می شود. ادراک درد عضلانی و غلظت ck در زمان های 24 و 48 ساعت پس از فعالیت مقاومتی در هر دو گروه افزایش یافت (p< 0.05). mvc و دامنه حرکتی در زمان های مختلف در هر دو گروه کاسته شد، اما تفاوتی بین دو گروه در این متغیر ها مشاهده نشد. تفاوت معنی داری در ادراک فشار و خستگی بین ترتیب حرکت ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت در حجم کار و حفظ تکرار ها در ترتیب حرکت متفاوت فعالیت مقاومتی، مستقل از پاسخ های آسیب عضلانی و کوفتگی عضلانی است. همچنین کل تعداد تکرار ها در حرکات پرس سینه با هالتر و کشش با دستگاه قرقره در ترتیب حرکت گروه عضلات بزرگ به کوچک در مقایسه با گروه عضلات کوچک به بزرگ، بطور معنی داری بزگتر بود.