بررسی منتخبی از شعر کودک و نوجوان به زبان فارسی با رویکرد معنی شناسی شناختی

شعر از رهگذر معنی شناسی شناختی به عنوان یکی از اصول بنیادین زبان شناسی شناختی درهای جدید بیان را برکودکان و نوجوانان می گشاید. این تحقیق نشان می دهد که چه ساخت ها و فرایندهای مفهومی و تا چه حد می توانند به کودک و نوجوان در شناخت و درک او از جهان و مفاهیم انتزاعی کمک کنند و نحو? عملکرد این فرایندها از جمله استعاره، طرح واره های تصوری، فضاهای ذهنی، تعبیر صحنه در شعر کودک و نوجوان بر اساس آرای تعدادی از معنی شناسان شناختی چگونه بوده است. روش تحقیق با عنوان توصیفی تحلیلی معرفی می گردد و محدود? آن، 50 شعر از متون مکتوب و تألیفی شعرای برگزید? شعر کودک و نوجوان به زبان فارسی در محدود? مکانی ایران در گروه های سنی «الف» ، «ب» ، «ج» و «د» در باز? زمانی سال های 1360 تا 1390 می باشد. نتایج نشان داد که از میان ساخت ها و فرایندهای مفهومی که در مقوله بندی کودک و نوجوان از جهان خارج در فرایندهای معنی شناسی شناختی در شعر کودک و نوجوان به کار رفته اند، به ترتیب پس از کاربردهای استعاری طرح واره های تصوری، تعبیر صحنه و فضاهای ذهنی از بسامد کاربردی بیشتری برخوردار بوده اند. همچنین پس از بررسی مسائل مربوط به آسیب شناسی در ساختار شعر کودک و نوجوان، نارسایی هایی چون نارسایی های واژگانی، نحوی، کاربرد فعل، ترکیب سازی و تخفیف شناسایی شدند که در درک این مفاهیم خلل ایجاد کرده اند اما از مجموع فرایندهای مفهومی بررسی شده تعداد اندکی از آنها در مقایسه با کل فرایندها دچار نارسایی بوده اند که نشانگر موفق عمل کردن این ساخت ها و فرایندها در کمک به درک مفاهیم انتزاعی است.