بررسی الگوی تخصیص بودجه خانواده ایرانی با رویکرد غیر دیفرانسیلی (با تاکید بر بخش مسکن)

بخش مسکن یکی از مهمترین بخش های اقتصاد ایران است که هم از نظر سهم آن در سبد هزینه خانوار و هم از نظر سهم آن در تولید ناخالص داخلی و نقش آن در تغییرات شاخص های کلان اقتصادی همچون رشد اقتصادی و اشتغال عوامل تولید از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدین منظور برای بررسی رفتار مصرف کنندگان بر اساس تخصیص بودجه به سبدهای مختلف کالایی از مدل های سیستم تقاضا استفاده می شود. در این تحقیق برای برآورد مدل aids از داده های سالانه مربوط به متوسط مخارج مصرفی خانوارهای شهری ایران و شاخص های قیمت مربوطه درطی سالهای 1353-1389 استفاده شده است. گروه های مورد استفاده در این تحقیق عبارتند از : 1- گروه خوراکی،آشامیدنیها و دخانیات(گروه خوراک) 2-گروه مسکن و سوخت(گروه مسکن) 3- گروه های پوشاک ،لوازم و اثاثیه ،بهداشت و درمان ،حمل و نقل ،تفریحات و کالاهای متفرقه(گروه سایر کالاها). نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که گروه خوراک در طی سال های 1353-1389 بیشترین سهم بودجه خانوارها را به خود اختصاص داده به گونه ای که در طی دوره مذکور بطور متوسط 33 درصد مخارج مصرفی صرف این گروه شده است. همچنین سهم مسکن به طور متوسط 30 درصد بوده و سهم سایر کالاها بطور متوسط برابر 37 درصد بوده است. و بر اساس کشش های مخارج کل بدست آمده در این تحقیق گروه های کالایی خوراک و مسکن ضروری بوده و گروه سایر لوکس می باشد.