تاثیر یک دوره آموزش مهارتهای پایه شنا بر صفات شخصیتی دختران با تاکید بر سن

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره آموزش مهارت های پایه شنا بر صفات شخصیتی دختران با تاکید بر سن بود . روش تحقیق از نوع نیمه تجربی به صورت میدانی و پرسشنامه ای با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود . جامعه آماری کلیه ثبت نام کنندگان استخرهای شنای شهرستان مراغه در تابستان 1392 بود که از این جامعه 48 نفر ( 24 نفر با رده سنی 10 تا 18 سال با میانگین سنی 14.58 و 13.5 سال وانحراف معیار 10.4و10.1 و24 نفر با رده سنی بالای 18 سال با میانگین سنی 24.83 و 26.91 سال و انحراف معیار 15.1و16.5 ) به روش تصادفی ساده انتخاب شدند . آزمودنی های هر دو رده سنی در 2 گروه کنترل و تجربی به روش تصادفی ساده جایگزین شدند. برای انجام این تحقیق از پرسشنامه 5 عاملی neo استفاده شد .در حالیکه گروه کنترل در هیچ کلاس آموزشی شرکت نکردند , گروه تجربی 12 جلسه (3 جلسه در هفته به مدت 1.5 ساعت ) آموزش شنا داشتند . هر دو گروه قبل از شروع کلاسها و بعد از 12 جلسه برای بار دوم پرسشنامه ها را پر کردند.پس از جمع آوری پرسشنامه ها , با استفاده از آمار توصیفی و تجزیه و تحلیل آزمون فرضیه و آزمونt همبسته و tمستقل جهت مقایسه میانگین گروهها با هم , اطلاعات استخراج شده و نتایج زیر حاصل شد : 1- در نوجوانان گروه تجربی شنا باعث افزایش با وجدانی (c) شد,درحالیکه درصفات روان رنجوری (n) , برون گرایی ( e ), انعطاف پذیری (o) , توافق (a), در قبل و بعد از شنا تفاوتی مشاهده نشد . در گروه کنترل در هیچ صفتی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. 2- در جوانان گروه تجربی فقط در صفت ( o)انعطاف پذیری , تغییری مشاهده نشد . در صفت n کاهش و در صفات e , a , c افزایش رخ داد . یعنی ورزش شنا باعث کاهش روان رنجوری , افزایش برون گرایی , توافق و با وجدانی شد . در گروه کنترل در هیچ صفتی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. 3- در مقایسه صفات شخصیتی جوانان و نوجوانان در صفات روان رنجوری و برون گرایی تفاوت معنی داری مشاهده شد بطوری که در جوانان روان رنجوری کاهش و برون گرایی افزایش یافت . در حالیکه در دیگر صفات انعطاف پذیری , توافق و با وجدانی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد