تبیین و ارائه ی سامانه ای برای مدیریت بحران (آتش سوزی ) با تأکید بر مرحله آمادگی در ساختمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شیراز سال 1391

چکیده زمینه و هدف: حوادث آتش سوزی ازجمله حوادثی در کشور است که در مقایسه با سایر حوادث، فراوانی نسبی بیشتری دارد و هرساله خسارات جانی و مالی فراوانی را برای افراد به وجود می آورد. هدف از انجام این پژوهش بررسی دانش کارکنان و سیاست گذاری ها نسبت به آمادگی در برابر بحران آتش سوزی در ساختمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد. روش بررسی: نوع پژوهش توصیفی غیرآزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشند که یک نمونه 224 نفری برای سنجش دانش از بین کارکنان و یک نمونه 28 نفری برای سنجش سیاست گذاری ها از بین مدیران و کارشناسان بخش مدیریت فنی انتخاب شدند. ابزار سنجش دو پرسشنامه محقق ساخته می باشد. یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از آن است که میانگین نمره پاسخگویان از طیف دانش 8/40 است که کمتر از میانگین نمره طیف یعنی 72 و میانگین نمره پاسخگویان از طیف سیاست گذاری ها 32/23 است که کمتر از میانگین نمره طیف یعنی 36 است و این تفاوت معنی دار است و این نتیجه که دانش و سیاست لازم نسبت به آمادگی در برابر بحران آتش سوزی وجود ندارد قابل تعمیم به کل جامعه آماری است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش ضرورت بازنگری در بنای ساختمان موجود با رویکرد کاهش آسیب پذیری توصیه می شود تا بدین وسیله از بروز خطرات جانی و مالی جلوگیری شود و همچنین برگزاری مانورهای آمادگی و آموزش پرسنل پیشنهاد می شود.