بررسی تأثیر ادبیات در بروز انقلاب اسلامی؛با بررسی موردی آثار ادبی در سالهای 1320-57

این پژوهش به دنبال بررسی نقشی بود که ادبیات در وقوع انقلاب اسلامی ایران ایفا کرده است. در این رساله ما بر آن بودیم که ادبیات نیز به همراه دیگر نیروهای اجتماعی توانست در ایجاد موج انقلابی تعیین کننده باشد، که این مهم به وسیله ی ایجاد آمادگی روانی برای تغییر از طریق آگاهی ساختن مردم از مشکلات و نشان دادن مسیر و شیوه ی مبارزه و تحریک مردم به تغییر وضع موجود انجام شد. در این پژوهش تحلیل چهار رمان فارسی به عنوان سرآمدترین این نوع ادبیات و همچنین اشعار انقلابی شاعران در مراسم «ده شب گوته» و دیگر آثارشان با استفاده از روش جمع آوری اطلاعات از کتاب ها و مجلات و تحلیل آثار، صورت گرفت. این تحلیل و بررسی در چارچوب نظریه «ادبیات متعهد» از ژان پل سارتر و همچنین «رئالیسم» از گئورگ لوکاچ و در راستای فرض اصلی این پژوهش که ادبیات و نویسندگان و شاعران نیز علاوه بر روحانیون و احزاب، دانشجویان و دیگر گروههای فعال در بروز انقلاب 1357 ایران،در تلاش برای دگرگونی و ضرورت انقلاب در ایران نقش داشته اند انجام شده است. یافته ها نشان داد که ادبیات به عنوان پیش زمینه و فراهم آورنده ی آمادگی ذهنی مردم برای ایجاد تغییر اساسی در کشور در وقوع یکی از مهم ترین انقلابهای جهان نقشی اساسی ایفا کرده است.