جدایی محل کار و سکونت بین مشهد و شاندیز و تاثیر آن بر توسعه شهر شاندیز

بررسی روابط فضایی شهرهای شاندیز و مشهد در مقیاس منطقه ای، به خصوص حوزه ی حمل و نقل و ارتباطات، از جمله مسائل راهبردی در کنترل رفت و آمد بین این دو شهر است. با توجه به وجود جاذبه های گردشگری در شاندیز و راه اندازی پروژه های گردشگری متعدد در این شهر، نیروی انسانی زیادی روزانه از مشهد به شاندیز جهت کار روانه می شوند. لزوم ایجاد یک شهرک جدید در شاندیز جهت اسکان این افراد و حذف سفرهای اضافی که از اهداف اصلی پژوهش است، با توجه به رونق پروژه های گردشگری در چند سال اخیر در شهرستان طرقبه شاندیز و به طور خاص در شهر شاندیز، نیروی شاغل عظیمی روزانه از شهر مشهد و دیگر شهرها و روستاهای اطراف شاندیز، به شهر شاندیز که محل کار آنها محسوب می گردد، گسیل می شوند. با شناخت پروژه های گردشگری عظیم نظیر پدیده ی شاندیز و همچنین عدم وجود نیروی انسانی کافی در شهر شاندیز، از آن دسته افراد که ساکن مشهد و شاغل شاندیز هستند، پرسش به عمل آمده است. در قالب پرسشنامه های تدوین شده از شاغلان مورد نظر، بررسی شده و نتیجه بر آن شد که 70 درصد از شاغلان شاندیز که ساکن مشهد هستند، تمایل دارند که محل سکونت خود را به شهر شاندیز به دلیل متحمل شدن هزینه و زمان زیاد در رفت و آمد تغییر دهند.در نتیجه، موضوع رفت و آمد روزانه بین مشهد و شاندیز که در واقع در حوزه ی حمل و نقل بین شهری، مشکلات زیادی را به لحاظ هزینه و زمان بوجود آورده است، می تواند با احداث یک شهرک خوابگاهی مرتفع گردد. این شهرک خوابگاهی مخاطبین خاص خود را دارد که در واقع افراد متمایل جهت سکونت در شاندیز هستند. واژگان کلیدی : جابجایی روزانه، توسعه پایدار، برنامه ریزی منطقه ای، عدالت فضایی مقدمه دستیابی به مناسبات صحیح شهرها در مقیاس منطقه ای، از مهمترین دستاوردهای علم جغرافیا به شمار می رود. امروزه بسیاری از مشکلات و معضلات شهرها ناشی از عدم برنامه ریزی صحیح منطقه ای است. به عنوان مثال، موضوع حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی به دلیل وجود دافعه در مبدا و جاذبه در مقصد، جزو یکی از این موضوعات به شمار می رود. موضوع مرتبط با پژوهش حاضر، بحث حمل و نقل شهری و سفرهای اضافی درون و مابین شهرها است که مشکلات ناشی از آن، ریشه در ارتباطات منطقه ای شهرها و نحوه ی تعریف وظایف آنها است. رفت و آمدهای روزانه ی بین مشهد و شاندیز به عنوان یک موضوع راهبردی در حوزه ی حمل و نقل بین شهری، می بایست واکاوی گردد تا بتوان در خصوص مشکلات احتمالی ناشی از افزایش تعدد سفر، عکس العمل های مناسبی در حوزه ی مدیریت شهری داشته باشیم.