بررسی روش های مختلف کنترلی به منظور بازیابی هواپیما در مواجهه با مایکروبرست در فاز فرود

شدت عملکرد مایکروبرست ، سوانح متعدد گزارش شده ، عدم موجود بودن دستورالعمل کاربردی و ناتوان بودن کنترلرهای موجود بواسطه محدودیت کارایی و خطی بودن معادلات کنترلی حاکم ، مهمترین دلایل پژوهش ، شناخت و کنترل هواپیما در برخورد با مایکروبرست می باشد . مدل مایکروبرست ازگورا- بولز بدلیل وابستگی توزیع سرعت های افقی به ارتفاع ، اثرات لایه مرزی سرعت در نزدیکی سطح زمین و ارضا معادلات بقای جرم استفاده شده و تاثیر آنها بر معادلات غیر خطی و سه بعدی هواپیما پردازش می گردد . استفاده از کنترلر های pid با ضرایب ثابت در طرح کنترلر خلبان خودکار نشست درحضور مایکروبرست و اثر ویندشیر نتایج نامناسبی ارایه داد. بجهت گستردگی واریانس تغییرات باد الگوریتم فیلتر کالمن توسعه یافته در جهت دنبال کردن و پیش بینی متغیرهای حاصل در طرحی خاص طراحی و بدنبال عدم رسیدن به جواب مطلوب ، حدس های اولیه ورودی به الگوریتم فیلترینگ ، بکمک عملکرد کنترلی پسخورد خطی ساز تولید و ویرایش شده که نتایج بهبود نسبی عملکرد فیلتر را نشان داد لیکن حیطه تغییرات و عملکرد سطوح کنترلی در حد مطلوب ارزیابی نگردید . در جهت طراحی روش هایی که قابلیت اطمینان بیشتری داشته باشند روش ضرایب تطبیقی بهینه طراحی گردید که بکمک الگوریتم گاوس نیوتن و sqp در هر حلقه کنترلی با تابع هزینه حفظ وضعیت طولی و عرضی مطلوب ، بهینه گردیدند. نتایج این روش در حد بسیار مطلوب در حیطه کنترل تغییرات مشاهده گردید لیکن بدلیل زمان تلف شده در محاسبات بهینگی و تنظیم جدول داده ، با تغییراتی در معادلات حرکت و انجام ساده سازی هایی قابل قبول بدون تغییر عمکرد هواپیما روش برخط ضرایب تطبیقی برنامه ریزی شده کنترلpid با استفاده از الگوی کنترلی مد لغزش طراحی گردید که عملکرد مطلوبی نیز در حیطه کنترل از خود نشان داد.