مطالعه رفتار شالوده های تقویت شده با ژئوگرید تحت اثر بارهای سیکلی افقی

آسیبهای جدی وارده به ساختمان ها در طی زلزله های شدید یا حتی متوسط عموما به علت ضعف خاک برای نگهداری بارهای وارده هستند. در نبود یک ظرفیت باربری مناسب، بسیاری از پی ها چرخش های نامطلوب، نشست های ناگهانی و حتی واژگونی ساختمان را تجربه می کنند در این صورت لازم است تا اینگونه شالوده ها به نحوی تقویت شوند. یکی از مناسب ترین راه ها جهت تقویت خاک که طی چند سال گذشته بسیار نیز متداول شده است، تسلیح خاک به کمک ژیوسینتتیک ها (پارچه گونه ها) می باشد. در سالهای اخیر مطالعات زیادی در خصوص رفتار (ظرفیت باربری و نشست) شالوده های سطحی مسلح با انواع پارچه گونه ها انجام شده که از جنبه های گوناگون به بررسی پارامترهای موثر در تسلیح شالوده های سطحی و میزان اثر گذاری هر کدام از این عوامل (طول، تعداد، عمق قرارگیری و ...) پرداخته اند. عمده این تحقیقات مربوط به فعالیت های آزمایشگاهی کوچک مقیاس تحت بارهای قایم استاتیکی و اندک شماری از آنها مربوط به بارگذاری سیکلی قایم می باشند. متاسفانه تا کنون تحقیق جامعی در خصوص رفتار شالوده های سطحی مسلح یا حتی غیر مسلح تحت بارهای سیکلی افقی به عمل نیامده است. در این پژوهش ضمن تدقیق مدل عددی ساخته شده در محیط نرم افزاری flac با نتایج و داده های آزمایشگاهی حاصل از بررسی شالوده تحت بارهای قایم استاتیکی در دو حالت مسلح و غیر مسلح، به مطالعه پارامتریک مدل عددی در شرایط مختلف تسلیح تحت بارهای سیکلی افقی پرداخته شده است. نتایج بررسی ها در حالت استاتیکی نشان دهنده سازگاری مناسب مدل عددی با نتایج آزمایشگاهی در هر دو شرایط غیر مسلح و مسلح بوده است. در مطالعه پارامتریک انجام شده روی مدل عددی تحت بارهای سیکلی افقی، ضمن بررسی ظرفیت باربری شالوده در حالت قایم میزان توان باربری افقی شالوده نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا با تعریف کمیتی به نام فاکتور ظرفیت باربری افقی (hbcr) که از جهاتی قابل مقایسه با فاکتور ظرفیت باربری در جهت قایم (bcr) می باشد، اثر پارامترهای مختلف مثل عمق قرارگیری، تعداد و طول مسلح کننده ، دامنه نوسان و تعداد سیکل های بارگذاری، بر ظرفیت باربری شالوده و توان باربری افقی آن در مقابله با نیروهای محرک لغزشی مورد تحلیل قرار گرفته است.