بررسی اثر تعدادی از نانومواد در سیستم های کمی لومینسانس پرمنگنات و کاربردهای تجزیه ای آن

در کار پژوهشی حاضر، با هدف توسعه سیستم های جدید cl ، نقش تعدادی از نانومواد با ساختار و جنس متفاوت روی سیستم های کمی لومینسانسی پرمنگنات بررسی شده و مکانیسم عملکرد آن ها روی واکنش های مربوطه مورد بحث قرار گرفته است. همچنین سیستم های cl معرفی شده، برای اندازه گیری برخی ترکیبات مهم در نمونه های حقیقی بکار رفته است. در بخش اول کار، اثر افزایشی نانوذرات آلیاژی طلا/نقره در واکنش cl پرمنگنات-فرمالدهید در حضور مایسل های سدیم دودسیل سولفات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که نانوذرات آلیاژی طلا/نقره، سنتز شده با احیای شیمیایی همزمان، فعالیت کاتالیزوری بالاتری از نانوذرات تک فلزی دارند. از طرفی، براساس خاصیت بازدارندگی ملامین و سیستئین بر روی این سیستم، که به کاهش در شدت نشر cl منجر می شود، یک روش حساس برای اندازه گیری غلظت های کم این ترکیبات در نمونه های حقیقی ارائه شد. این اثر کاهشی، به اتصال مولکول های ملامین یا سیستئین بر روی سطح نانوذرات مربوط می شود که متناسب با غلظت این گونه ها است. در بخش دوم کار، نانومیله های طلا توسط روش رشد حدواسط های نانوذرات کوچک سنتز و بعنوان کاتالیزور در واکنش رودامین b- پرمنگنات بکار برده شد. نانومیله های تهیه شده با این روش، فعالیت کاتالیزوری خیلی بیشتری از نانوذرات کروی نشان داد. از طرفی معلوم گردید که پروتئین آلبومین می تواند از طریق اتصال بر روی نانومیله ها و در نتیجه کاهش فعالیت کاتالیزوری آن ها، کاهش شدیدی در شدت cl سیستم مربوطه ایجاد کند. کاهش مشاهده شده با غلظت آلبومین متناسب بوده و بر همین اساس، یک روش ساده و حساس برای اندازه گیری مقادیر کم آلبومین در نمونه های سرم انسانی و گاوی ارائه شد. در بخش سوم، ما نشان دادیم که در حضور نانوذرات طلا ، واکنش رودامین b-پرمنگنات در محیط بازی می تواند به نشر cl با شدت بالا منجر شود. در حالیکه در غیاب نانوذرات، نشر مربوطه از شدت خیلی پایینی برخوردار است. این اثر به خاصیت کاتالیزوری نانوذرات بکار رفته ربط داده شد. از طرفی خاصیت بازدارندگی یون سیانید و فلووکسامین در این سیستم، به اندازه گیری آن ها در نمونه های بیولوژیکی و زیست محیطی منجر گردید. یون سیانید می تواند در محیط بازی با اتم های سطحی نانوذرات طلا واکنش داده و موجب کاهش اندازه یا حذف نانوذرات و در نتیجه کاهش شدت نشر cl در سیستم مربوطه شود. فلووکسامین نیز بعنوان کاهنده، می تواند موجب مصرف پتاسیم پرمنگنات و در نتیجه پایین آمدن شدت نشر cl شود. بخش چهارم به واکنش پرمنگنات با برمید در محیط اسیدی مربوط می شود که نشر cl ضعیفی را ایجاد می-کند. نشان داده شد که نانوذرات نقره اثر افزایشی قابل توجهی بر روی این سیستم دارد که به اثر کاتالیزوری این نانوذرات مربوط می باشد. همچنین بر اساس اثر کاهشی کاپتوپریل و گلوتاتیون در شدت نشر این سیستم، روشی حساس برای اندازه گیری این ترکیبات ارائه شد. در بخش پنجم، نشر cl واکنش پرمنگنات- نقاط کوانتومی cds پوشیده با سیستئین ارائه شده است. در این سیستم، نقاط کوانتومی در اثر اکسیداسیون توسط پرمنگنات، خود به عنوان لومینوفر عمل کرده و نشر قابل ملاحظه ای را ایجاد می کند که در حضور سورفکتانت ctab شدت آن افزایش خواهد یافت. از این سیستم برای اندازه گیری متامفتامین در نمونه بیولوژیکی استفاده شد. متامفتامین کاهشی را در شدت نشر سیستم مذکور باعث می شود که با غلظت آن متناسب است.