ساخت زیست حسگر برای شناسایی ژن تالاسمی با استفاده از متیلن بلو به عنوان نشانگر در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوذره نقره

یک زیست حسگر الکتروشیمیایی، به منظور تشخیص توالی ژن ?-تالاسمی در نمونه های حقیقی تقویت شده ی pcr، برای اولین بار طراحی گردید. این زیست حسگر بر مبنای تثبیت توالی dnaی 20 تایی ژن ?-تالاسمی تک رشته ای (کاوشگر) بر سطح الکترود خمیر کربن (cpe) اصلاح شده با 15% نانوذرات نقره و پلاتین به منظور تهیه ی الکترود نانوکامپوزیتی دو فلزی تهیه شد. میزان دورگه سازی بین توالی dnaی کاوشگر و dnaهای مکمل هدف با استفاده از روش ولتامتری روبش خطی و آبی متیلن، به عنوان نشانگر الکتروفعال نشان داده شد. گزینش پذیری زیست حسگر طراحی شده توسط نمونه های واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) دارای الیگونوکلئوتید های غیر مکمل بررسی گردید. مقایسه ی کارایی الکترود ها نشان داد که الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوکامپوزیت نقره و پلاتین، بهترین پاسخ الکتروشیمیایی با کمترین میزان حد تشخیص را توسط ولتامتری روبش خطی ارائه می دهد. آزمایشات نشان داد که زیست حسگر طراحی شده به خوبی قادر به تمایز بین توالی های pcr مکمل و غیر مکمل است. میزان حد تشخیص زیست حسگر معادلpg µl-1 470 بدست آمد. همچنین، یک زیست حسگر الکتروشیمیایی dnaی ژن p53 جدید بدون استفاده از نشانگر و بر مبنای استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با 15% نانوذرات طلا و پلاتین به عنوان الکترود نانوکامپوزیتی دو فلزی، تهیه شد. ساخت این زیست حسگر با تثبیت توالی 15 تایی ژن p53 به عنوان الیگونوکلئوتید تک رشته ای کاوشگر بر روی سطح الکترود، برای تشخیص این dna در نمونه های حقیقی پلازمید آن، انجام شد. تشخیص دورگه سازی با مقایسه ی علامت ذاتی اکسایش گوانین پس از دورگه سازی کاوشگر با dna ی مکمل انجام شد. روش ولتامتری پالس تفاضلی (dpv) برای آشکارسازی اکسایش گوانین استفاده گردید. به منظور بهینه سازی الکترود خمیر کربن اصلاح شده، الکترود های خمیر کربن مختلف با درصد های متفاوتی از نانوذرات طلا و پلاتین ساخته شد که الکترود اصلاح شده با افزودن 15% از نانوذرات طلا و پلاتین به یکدیگر (15% au/pt-mcpe) به عنوان الکترود بهینه برای تهیه ی زیست حسگر انتخاب شد. گزینش پذیری این زیست حسگر، به وسیله ی نمونه های پلازمید غیرمکمل نیز بررسی گردید. آزمایشات نشان داد که استفاده از نانوکامپوزیت طلا و پلاتین منجر به بهترین پاسخ الکتروشیمیایی با کمترین میزان حد تشخیص می گردد. همچنین، آزمایشات نشان داد که زیست حسگر پیشنهاد شده به خوبی قادر به تمایز بین نمونه های حقیقی مکمل و غیر مکمل است. حد تشخیص این زیست حسگر معادل pg µl-1 53/10 محاسبه شد.