مقایسه تأثیر پشتیبانی مستقیم و حمایتی بر یادگیری همنشینی و انگیزه یادگیری زبان آموزان

هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر تدریس همنشینی ها از طریق تدریس توأم با پشتیبانی مستقیم و حمایتی بر یادگیری همنشینی و انگیزه یادگیری زبان آموزان سطح مبتدی انگلیسی بوده است. به منظور دستیابی به هدف این تحقیق، 60 دانش آموز مبتدی از میان 90 داوطلب بر اساس نتایج به دست آمده در آزمون پایلوت شده ket انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی هر کدام متشکل از 30 نفر قرار داده شدند. در ابتدای دوره پیش آزمون همنشینی ها و انگیزه سنجی در هر دو گروه انجام گرفت. در گروه آزمایشی اول، همنشینی ها توأم با پشتیبانی مستقیم ودر گروه آزمایشی دوم، همنشینی ها توأم با پشتیبانی حمایتی طی 20 جلسه و با صرف زمان مساوی تدریس شد. در انتهای دوره، دو پس آزمون همنشینی ها و انگیزه سنجی به هر دو گروه ارائه گردید و با استفاده از دو آزمون مستقل تی، میانگین نمرات دو گروه مقایسه شد که منجر به رد فرضیه صفر در مورد یادگیری همنشینی ها و تأیید فرضیه صفر در خصوص انگیزه یادگیری زبان آموزان گشت و نتیجه گرفته شد که تدریس همنشینی با استفاده از روش پشتیبانی حمایتی و پشتیبانی مستقیم تأثیر یکسان و مثبت بر یادگیری همنشینی ها داشته است، لیکن تدریس همنشینی ها با استفاده از روش پشتیبانی حمایتی تأثیر بیشتری نسبت به روش پشتیبانی مستقیم بر انگیزه زبان آموزان داشته است.