استخراج اسانس پونه به روش استخراج فوق بحرانی و مقایسه آن با روش تقطیر

گیاه پونه از نظر گیاه شناسی مربوط به تیره نعناعیان می باشد . مصارف دارویی و غذایی فراوانی دارد و در بسیاری از مناطق کشورمان می روید . در مصرف غذایی به شکل ادویه ، عرق یا اسانس به کار می رود . روش تهیه سنتی عرق و اسانس آن ، بهره گیری از تقطیر با آب و بخار آب است که علیرغم قدمت این روش محصول بدست آمده از آن به دلیل نگهداری اسانس به مدت طولانی در دمای بالا کیفیت اولیه طبیعی خود را از دست می دهد . در این میان استخراج مواد موثر با خلوص و راندمان بالا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در پروژه حاضر با توجه به خواص درمانی و کاربردهای فراوان اسانس پونه در صنایع داخلی به مقایسه روش های استخراج این اسانس پرداخته ایم ؛ با انتخاب دو گونه مختلف پونه، نوع و میزان مواد موثر موجود در اسانس این دو گونه که با روش های تقطیر ساده، تقطیر با بخار، سوکسله و پرس سرد استخراج شدند از نظر نوع ترکیبات و میزان بازده هر کدام از روشها مورد بررسی قرار گرفته اند. در ابتدای راه بنا داشتیم که توجه خود را برروی روش استخراج به کمک سیال فوق بحرانی نیز معطوف داریم اما علیرغم صرف وقت و هزینه متأسفانه امکان استفاده از یک دستگاه استخراج فوق بحرانی مناسب حاصل نشد و به ناچار به دلیل کمبود وقت جهت اتمام پروژه بر طبق ضوابط تحصیلات تکمیلی دانشگاه از این روش که مزایای بسیاری بر آن متصور است، صرف نظر کردیم.