تهیه و بررسی هیدروژل و هیدروژل نانوکامپوزیت مغناطیسی با استفاده از مخلوط بیوپلیمرهای سدیم آلژینات و کاپا کاراگینان و کاربرد آنها در رهایش کنترل شده دارو و حذف رنگ سمی کریستال ویوله

در بخش اول این کار تحقیقاتی سنتز هیدروژل نانوکامپوزیت با خاصیت زیست سازگاری توسط بیوپلیمرهای مورد استفاده، کاپا- کاراگینان و سدیم آلژینات که نانوذرات آهن جهت هدایت کنترل شده استفاده شد و ریبوفلاوین به-عنوان مدل دارویی جهت بررسی رهایش دارو از این هیدروژل های مغناطیسی بکار گرفته شد. با توجه به اینکه معده و روده انسان دارای ph های مختلف می باشد، با طراحی هیدروژل های حساس به ph می توان دارو را در محل مورد نظر مورد رهایش قرار داد. در این پروژه، رفتار تورمی هیدروژل نانو مغناطیس در آب مقطر، محیط های نمکی مختلف و phهای مختلف بررسی شد. برای رهایش دارو، پارامترهای زمان، نسبت دو پلیمر و مقدار ذرات نانو مغناطیس در حضور میدان مغناطیسی بررسی شد. در بخش دوم کار تحقیقاتی شبکه پلیمری درهم تنیده هیدروژل نانوکامپوزیتی بر پایه کاراگینان با به کار بردن بسپارش محلول تهیه شد. لاپونیت آر-دی به عنوان نانورس مغناطیسی شده، به کاربرده شد. پلیمریزاسیون همزمان مونومر آکریل آمید در حضور شبکه ساز متیلن بیس آکریل آمید و آغازگرaps تولید شبکه ای می کند که کاراگینان به صورت زنجیره بیوپلیمری در داخل این شبکه قرار می گیرد. نانو رس نیز در داخل شبکه درگیر شده و به صورت نانوکامپوزیت قرارگرفت تورم این هیدروژل ها در آب مقطر، محلول های نمکی مختلف و محلول های آبی با ph های مختلف اندازه گیری شد. اثرph، دما، جذب تعادلی و سینتیک روی جذب رنگ توسط این هیدروژل ها مورد مطالعه قرار گرفت، بررسی ها نشان داد که با افزایش مقدار نانورس مغناطیسی شده در ترکیب نانوکامپوزیت ها ظرفیت جذب رنگ افزایش می یابد. همچنین جذب رنگ در محلول های نمکی مختلف و واجذب رنگ در محلول های مختلف بررسی شد.