بررسی شیوع ضربات دندانی و میزان آگاهی والدین و معلمین مدارس ابتدایی از نحوه ی مدیریت این حوادث در سال 1931 در مشهد

چکیده مقدمه: اکثریت صدمات تروماتیک دندانی در کودکان و بدنبال فعالیت های آنها در خانه یا مدرسه اتفاق می افتد،لذا والدین کودک و کادر آموزشی مدارس معمولا اولین نفراتی هستند که میتوانند در امر درمان این صدمات نقش ایفا کنند. از آنجا که نحوه ی برخورد اولیه ی والدین یا کادر آموزشی مدارس با صدمات تروماتیک دندانی کودکان میتواند روی نتیجه ی درمان آتی دندان تاثیرگذار باشد، در این مطالعه بر آن شدیم تا علاوه بر بررسی شیوع این صدمات در بین کودکان دبستانی، میزان اطلاعات والدین و معلمین مدارس در رابطه با اقدامات صورت گرفته در مواجهه با صدمات تروماتیک دندانی کودکان را ارزیابی نماییم. مواد و روشها: در این مطالعه ی cross sectional که برروی دانش آموزان و والدین آنها و نیز معلمین مدارس ابتدایی شهر مشهد صورت گرفت، پرسشنامه ای حاوی سوالاتی در مورد سابقه ترومای دندانی تهیه شده و در اختیار والدین قرار گرفت. پس از برگرداندن پرسشنامه ها، دانش آموزان جهت وجود ترومای دندانی وهمچنین ثبت میزان اورجت دندانی و نوع پوشش لبها معاینه شدند و اطلاعات بدست آمده درچک لیستی وارد گردید.این پرسشنامه همچنین دارای سوالاتی در مورد میزان آگاهی والدین در خصوص ترومای دندانی بود.سپس برای تعیین میزان آگاهی معلمین در برخورد با حوادث ترومای دندانی به آنها پرسشنامه مشابهی داده شد. یافته ها: 171 نفر (232) از کودکان مورد مطالعه تجربه ضربه دندانی را داشتند و نوع صدمه در 57 نفر (372) از کودکان مواجهه یافته با ضربه شکستگی تاج ، 71 نفر (46/12) صدمات luxation و 26 نفر (16/12) بیرون افتادندندان بود. شایعترین دندان تروماتیزه دندان سنترال ماگزیلا بود ) 842 ( و علت مواجهه با ضربه در 67 نفر) 24221 ( از کودکان مورد مطالعه افتادن و 53 نفر) 234 ( برخورد فیزیکی، ک 2 والدین کم تا متوسط بوده گزارش شد.میزان آگاهی کلی در ارتباط با ترومای دندانی در 7225 2 موارد کم تا است.به طور مشابهیمیزان آگاهی کادر مدارس درارتباط با ترومای دندانی در 7224 متوسط بوده است. نتیجه گیری: شیوع کلی صدمات دندانی در بین کودکان مطالعه ی حاضر، بالا می باشد) 23 درصد(.همچنین میزان آگاهی کلی والدین و کادر مدارس در نحوه ی برخورد با صدمات تروماتیک دندانی در اکثریت افراد کم تا متوسط می باشد.از آنجا که اکثر صدمات دندانی به دنبال فعالیتهای کودک در خانه و یا در مدرسه ایجاد شده و احتمال امکان انجام درمان اورژانس و اولیه توسط والدین، معلمان یا مربیان زیاد است وبا توجه به نتایج این مطالعه، برگزاری دوره های آموزشی بمنظور ارتقای سطح آگاهی معلمین و والدین در رابطه با انجام اقدامات اولیه مناسب در زمینه ی نحوه ی برخورد با تروماهای دندانی در کودکان، لازم به نظر می رسد.