بررسی رابطه حمایت اجتماعی با میزان رضایتمندی از زندگی و سلامت عمومی در سالمندان ساکن در آسایشگاه کهریزک تهران.

چکیده : هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ارتباط حمایت اجتماعی با رضایتمندی از زندگی و سلامت عمومی سالمندان ساکن در آسایشگاه کهریزک تهران بود. روش بررسی: مطالعه حاضر مقطعی – همبستگی بود.جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی سالمندان ساکن در آسایشگاه کهریزک تهران بودکه نمونه آماری این پژوهش به تعداد 150 نفر(105 نفر مرد و45 نفرزن) سالمند ساکن درآسایشگاه کهریزک تهران بصورت نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس(ss-a) و پرسشنامه رضایتمندی از زندگی داینر وپرسشنامه سلامت عمومی(ghq-28) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازنرم افزار spss17 و آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی نظیر آزمون همبستگی پیرسون، tمستقل، رگرسیون دو متغیره خطی به روش ورود وآزمون کلوموگروف- اسمیرنوف جهت بررسی پارامتریک بودن داده ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین حمایت اجتماعی وابعاد آن با رضایتمندی از زندگی سالمندان ساکن در آسایشگاهها وجود دارد،در این پژوهش بین حمایت اجتماعی، حمایت خانواده و حمایت دوستان با سلامت عمومی رابطه معناداری وجود داشت اما بین حمایت آشنایان وسلامت عمومی رابطه معناداری یافت نشد و همجنین تفاوت معناداری در حمایت اجتماعی و رضایتمندی از زندگی و سلامت عمومی در بین سالمندان زن و مرد یافت نشد(50/0p<) .نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این بود که متغیر حمایت اجتماعی در سالمندان ساکن در آسایشگاهها دارای رابطه خطی با متغیر رضایتمندی از زندگی وسلامت عمومی است و می تواند تغییرات مربوط به آنها را پیش بینی نماید. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، دریافت حمایت اجتماعی از طرف خانواده، دوستان و آشنایان می تواند برای سالمندان ساکن در آسایشگاه جهت رضایتمندی از زندگی و سلامت عمومی آنان بیشتر کمک نماید. کلید واژه : سالمندی، حمایت اجتماعی، رضایتمندی از زندگی، سلامت عمومی