بررسی علل روی دادن جنگها ما بین ایران و عثمانی و چگونگی اداره ایالات اشغالی

موضوع پایان نامه جنگهای ما بین ایران و عثمانی و وضعیت ادای ایالات اشغالی د دوره ی صفویه است. مرزهای غربی ایران همواره یکی از نقاط تهدید و حمله ی بیگانگان و زمینه ساز فروپاشی مکرر در ایران بوده است از آغاز تاریخ ایران به جز دوران خلافت اسلامی همواره از جانب مرزهای غربی خود مورد تهاجم قرار گرفته است. در قرون دهم، یازدهم و دوازدهم دو قدرت بر سر تسلط بر جهان اسلام رویاروی هم قرار گرفتند این دو قدرت، دولت عثمانی و دولت صفوی بودند. دو عامل در این سلطه طلبی موثر بودند یکی نیاز مبرم ماشین جنگی عثمانی و صفویه به فتوحات تازه و دیگر ایدیولوژی حکومتی نوین تشیع بود که درصدد تسخیر سلطه ی سنتی تسنن بود معهذا اقدامات متقابل سلاطین و رویدادهای مرزی زمینه های رویارویی این دول را بوجود آورد. در این نوشتار ما برآنیم که ریشه ها و علل آغاز و ادامه ی این جنگها را یافته و سپس با تشریح آنها به ریشه یابی دلایل شکست و یا پیروزی طرفین و همچنین دستاوردهای دو طرف در مقابل هزینه های جنگ بپردازیم. اهمیت این جنگها در این است که پس از قرنها رهایی ایران از جنگ در غرب دوباره این نقطه به مرکز جنگهایی تبدیل شد که تا معاصر ادامه داشته و باعث تزلزل سرزمینی ایران در غرب کشور و سپس اولین مرحله ی سقوط سرزمینی و از دست رفتن سرزمینهای تاریخی ایران در کردستان، مناطق غربی و گرجستان شد.