بررسی خصوصیات مورفولوژیکی و پومولوژیکی برخی از ارقام و ژنوتیپ‏های گیلاس (prunus avium l.) بر اساس آزمون‏های تمایز، یکنواختی و پایداری

گیلاس یکی از محصولات مهم باغی و تازه خوری است که خیلی زود وارد بازار مصرف شده و تولید میوه آن ارزش اقتصادی بالایی دارد. به منظور انتخاب بهترین رقم یا ارقام گیلاس، 5 رقم وارداتی از مجارستان شامل استلا، سان بورست، قرمزدورفی، سامیت، سابیما و دو رقم شاهد سیاه مشهد و بلامارکا با استفاده از 32 صفت کیفی و 39 صفت کمی بر اساس دستورالعمل آزمون‏های تمایز، یکنواختی و پایداری ، طی سال‏های 1390 تا 1391 در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات باغبانی کمال شهر استان البرز ارزیابی شدند. صفات کیفی مورد بررسی شامل 3 صفت مربوط به درخت، 1 صفت مربوط به شاخه یکساله، 8 صفت مربوط به برگ، 20 صفت مربوط به میوه و صفات کمی شامل 5 صفت مربوط به درخت، 6 صفت مربوط به گل، 4 صفت مربوط به برگ، 2 صفت مربوط به شاخه یکساله ، 14 صفت مربوط به میوه و 8 صفت مربوط به پانل تست بودند. نتایج مقایسه میانگین‏ها نشان دادند که بیشترین درصد گلدهی (23/1/91) را رقم استلا با 58/64 و کمترین آن را رقم سان بورست با 08/19 درصد داشت. بیشترین درصد تشکیل میوه در رقم قرمزدورفی (82/61 درصد) و کمترین آن در رقم سیاه مشهد (87/14 درصد) بود. کمترین عملکرد در هر درخت در رقم سیاه مشهد با 37/6 و بیشترین آن در رقم بلامارکا با 81/21 کیلوگرم در هر درخت مشاهده شد. بیشترین طول میوه را رقم سان بورست و کمترین آن را رقم بلامارکا داشت. بیشترین میزان tss در رقم سیاه مشهد (59/22 درصد) و کمترین آن در ارقام سامیت (34/18 درصد) و استلا (29/18 درصد) بود. نتایج فرم‏های نظرخواهی نشان دادند که ارقام سان بورست و استلا بیشترین پذیرش کلی را داشتند. به طور کلی ارقام وارداتی با شرایط آب و هوایی کرج سازگاری مطلوبی پیدا کرده اند.