بررسی تاثیر فعالیت های گروهی و انفرادی بر میزان افسردگی ، اضطراب صفتی و پرخاشگری و رابطه آن با پیشرفت تحصیلی پسران غیر ورزشکار مقطع متوسطه شهر ایلام

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت های گروهی و انفرادی بر میزان افسردگی ، اضطراب و پرخاشگری و رابطه آن با پیشرفت تحصیلی پسران غیر ورزشکار مقطع متوسطه شهر ایلام بود.جامعه آماری تحقیق شامل 18 دبیرستان با 3753 دانش آموز بود که از این بین 8 دبیرستان به صورت تصادفی خوشه ای برای نمونه تحقیق انتخاب و پس از همسان سازی آزمودنی ها بر اساس قد، وزن، سن و نمره درس تربیت بدنی سال قبل 75 نفر در قالب 4 گروه تجربی و همین تعداد نیز به عنوان گروه های شاهد انتخاب شدند. آزمودنی های گروه های تجربی در نیمسال تحصیلی دوم 92-91 هر هفته 2 جلسه 2 ساعته ورزش های بسکتبال، والیبال، دوومیدانی و بدمینتون را به تمرین پرداختند و آزمودنی های گروه های شاهد فقط در کلاس های عادی درس تربیت بدنی شرکت کردند. برای دستیابی به اهداف تحقیق ازپرسشنامه28-scl استفاده شد و نمره پایانی درس فیزیک استفاده شد. روایی پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصین رسید و پایایی آن در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ پرسشنامه79/0 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف استاندار، جدول توزیع فراوانی و روش های آمار استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، تحلیل مسیر،آزمون تی مستقل،تی تک گروهی،تحلیل واریانس یک طرفه،آزمون تعقیبی توکی،رگرسیون خطی و رگرسیون چندگانه استفاده و با کمک نرم افزار spss استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین فعالیت گروهی و انفرادی و میزان اضطراب،افسردگی و پرخاشگری ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین فعالیت گروهی و انفرادی از طریق اضطراب،افسردگی و پرخاشگری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار هستند