بررسی مقاومت خستگی آسفالت ولرم(wma) و مقایسه آن با آسفالت گرم(hma)

هدف از تولید آسفالت ولرم(wma)- که مخلوط های آسفالتی با دمای 15 تا 50 درجه سانتی گراد کمتر از آسفالت گرم (hma) میباشند- تولید مخلوط هائی با مقاومت، دوام و عملکردی مشابه با آسفالت گرم می باشد. در این تحقیق با هدف ارزیابی مخلوط های آسفالت ولرم، به بررسی مقاومت خستگی دو نوع مخلوط آسفالتی ولرم ساخته شده با ماده افزودنی با استفاده از آزمایش تیر چهار نقطه ای پرداختیم. قیر مورد استفاده در این تحقیق قیر 60/70 بود. دو نوع ماده افزودنی استفاده شده ساسوبیت( از گروه مواد آلی) و آسفامین(از گروه مواد کف زا یا آبدوست) بودند. همچنین به منظور بررسی اثر فرکانس بارگذاری آزمایش خستگی تیر چهار نقطه در دو فرکانس5/7 و 15 و شکل بارگذاری سینوسی بر روی مخلوط آسفالت ولرم ساخته شده با آسفامین و ساسوبیت انجام گرفت و با آسفالت معمولی مقایسه گردید. همچنین با استفاده از روش های مختلف بررسی خستگی مخلوط های آسفالتی، به بررسی نقطه شکست مخلوط های آسفالتی ولرم و مقایسه آن با آسفالت معمولی پرداخته شد. و با استفاده از روش نسبت انرژی نقطه شکست جدیدی معرفی گردید. همچنین بمنظور بررسی اثر مواد افزودنی پلیمری بوتادین استایرین بوتادین(sbs) بر روی خستگی مخلوط های آسفالتی ولرم، آزمایش کشش غیر مستقیم در دو سطح تنش 300 و 450 کیلو پاسکال و با بارگذاری نیمه سینوسی بروی مخلوط های آسفالت ولرم ساخته شده با ساسوبیت و آسفامین انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که مخلوط های آسفالت ولرم عمر خستگی بهتری نسبت به مخلوط های آسفالتی گرم دارند. همچنین بررسی تأثیر فرکانس بارگذاری مخلوط های آسفالتی نشان داد که با افزایش فرکانس بارگذاری عمر خستگی برای همه مخلوط ها کاهش می یابد ولی در مورد آسفالت ولرم با آسفامین عمر خستگی با افزایش سطح کرنش در فرکانس بالا بیشتر از فرکانس پایین خواهد بود. بررسی روشهای مختلف انرژی نشان داد که کاهش 65% سختی معیار مناسبی برای تعیین عمر خستگی مخلوط های آسفالت ولرم می باشد. بررسی تأثیر پلیمرsbs برروی خستگی مخلوط های پلیمری ولرم و گرم نشان داد که پلیمر sbs تأثیر چندانی بر روی مخلوط آسفالتی ولرم ندارد و برای هر دو سطح تنش 300 و 450 عمر خستگی پایین تری نسبت به مخلوط پلیمری معمولی خواهد داشت.