تأثیر مدل رفتاری در تحلیل نشست زمین و تغییر شکل دیواره بر اثر گود برداری عمیق

گودبرداری های عمیق به خصوص در مناطق شهری به دلیل خطرات احتمالی دارای اهمیت زیادی می باشند. چرا که پایداری سازه های مجاور، متأثر از میزان نشست پی های مجاور و همچنین جابه جایی دیواره گود برداری است. امروزه استفاده از روش اجزاء محدود به منظور مدل سازی وسعت یافته است. در این مطالعه گودبرداری واقعی tnec واقع در تایپی که جزئیات مربوط به لایه بندی خاک، مراحل گودبرداری و تغییر شکل ها در هر مرحله موجود می باشد انتخاب شده است. سه مدل رفتاری موهر-کولمب، خاک نرم و خاک سخت شونده به منظور مدل سازی این گودبرداری مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده از تحلیل ها در رابطه با مدل رفتاری موهر کولمب، شامل تخمین های بزرگتر از واقعیت در مراحل اولیه گودبرداری و تخمین های کوچک تر از واقعیت در مراحل پایانی، هم در رابطه با نشست زمین و هم تغییر شکل دیواره می باشند. مدل رفتاری خاک نرم، به طور کلی هم برای نشست زمین و هم تغییر شکل دیواره، تخمین های بزرگتر از واقعیت ارائه داده است و علاوه بر آن در تعیین محل حداکثر نشست زمین از دیواره و نحوه تغییر شکل دیواره نیز ضعیف عمل کرده است. مدل رفتاری خاک سخت شونده، در مراحل پایانی گود برداری در رابطه با نشست زمین، تخمین های کوچکتر از واقعیت و در مراحل اولیه گودبرداری تخمین های بزرگتر از واقعیت ارائه داده است، اما در مراحل اولیه در رابطه با تغییر شکل دیواره، نتایج با تخمین مناسبی به دست آمده اند. همچنین نحوه تغییر شکل دیواره و فاصله حداکثر نشست زمین از دیواره به خوبی توسط این مدل به دست آمده اند.