اثر نانو ذرات نقره و تیدیازرون (tdz) در به تاخیر انداختن پیری برگ، بهبود کیفیت گل ها و عملکرد متابولیتهای ثانویه ارقام مختلف شمعدانی(pelargonium spp)

این پژوهش به منظور بررسی اثر نانو ذرات نقره و تیدیازرون در شرایط تاریکی در ارقام مختلف شمعدانی با حفظ کیفیت مطلوب انجام شد. در این مطالعه چهار آزمایش طراحی گردید. آزمایش اول به منظور بررسی حساسیت ارقام مختلف گل های شمعدانی نسبت به سطوح تاریکی و اتفن اجرا شد. نتایج نشان داد که ارقام فاکسی و آنتونی کمترین حساسیت و بلوواندر و فلاورفیری بیشترین حساسیت را نسبت به سطوح تاریکی و اتفن از خود بروز دادند. بطوریکه رنگیزه های فتوسنتزی و ریزش گلبرگ دستخوش تغییرات زیادی در ارقام حساس گردید. آزمایش دوم به منظور بررسی اثر تیمارهای نانوذرات نقره در سطوح (0-20-40-60-80 میلی گرم در لیتر) و تیدیازرون در سطوح (0-25-50-75-100 میکرومولار) بر کیفیت ظاهری و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در طی شرایط تاریکی انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که سطح 60 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره و سطح 75 میکرومولار تیدیازرون بیشترین تاثیر را بر صفات مورفولوژیک (درصد ریزش گلبرگ، سبزینگی برگ) و صفات فیزیولوژیک (رنگیزه های فتوسنتزی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، پایداری غشاء، محتوای پروتئین، پراکسیداسیون لیپید، فعالیت آیزوزایم ها) گذاشت و از این طریق با تاخیر در پیری برگ، ماندگاری آن را نیز افزایش داد. آزمایش سوم به منظور بررسی اثر ترکیبی تیمارهای آزمایش در بهترین سطوح تاثیر گذاری (60 میلی گرم نانوذرات نقره و 75 میکرومولار تیدیازرون) در شرایط تاریکی و نیز تنش اتفن (در سطح 60 میلی گرم در لیتر) اجرا گردید. نتایج آزمایش در شرایط تاریکی نشان داد که تیمار ترکیبی بیشترین تاثیر مثبت را در تمامی صفات اندازه گیری شده اعم از مورفولوژیک و فیزیولوژیک در تمامی ارقام نسبت به شاهد داشت. اما در شرایط تنش اتفن، با وجود خسارت فراوان در ارقام حساس (بلوواندر و فلاورفیری)، تیمار ترکیبی باعث کاهش شدت خسارت در این ارقام شد. آزمایش چهارم به منظور بررسی اثر تیمارهای نانوذرات نقره (0-20-40 میلی گرم در لیتر) و تیدیازرون (0-50-100 میکرومولار) بر عملکرد متابولیت های ثانویه شمعدانی معطر اجرا گردید. اسانس گیری با استفاده از دستگاه کلونجر و شناسایی ترکیبات با استفاده از دستگاه gc و gc/ms انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تیمارها بر صفات مورفولوژیک، درصد اسانس، عملکرد اسانس و ترکیبات آن تفاوت قابل ملاحظه ای داشت. بطوریکه تیمارهای نانوذرات نقره و تیدیازرون در بعضی سطوح n20t0 هر چند درصد اسانس را افزایش داد اما عملکرد اسانس تحت این شرایط کاهش یافت. در واقع بر آیند بین مقدار درصد اسانس و عملکرد آن دو مولفه مهم و تعیین کننده تولید اسانس در گیاهان دارویی می باشد. بطورکلی در این مطالعه، 26 ترکیب در اسانس گیاه شناسایی گردید. ترکیب عمده اسانس در تمام تیمارها citronellol بود که تقریباً نصف ترکیبات موجود در اسانس را به خود اختصاص داد و تغییرات آن در تیمارهای مختلف بین 1/46 درصد در تیمار n40t100 تا 4/51 درصد در تیمار n20t50 بوده است.