سنتز و بررسی ساختار نانوکره های توخالی مغناطیسی و استفاده از آن ها به عنوان حامل دارو

در این پایان نامه ابتدا نانوسیلیکای کروی و توخالی با روش سل-ژل تهیه شد. نانوذرات تهیه شده با گروه عاملی تیول عامل دار شد. در مرحله بعد با اکسید کردن گروه های عاملی تیول به گروه های سولفونیک اسید، سیلیکا سولفونیک اسید کروی و توخالی تهیه گردید. سپس با به کار بردن سیلیکاسولفونیک اسید تهیه شده به عنوان قالب، سیلیکا/مگنتیت کروی و توخالی تهیه شد. نانوذرات fe3o4 طی یک واکنش هم رسوبی روی پوسته سیلیکای توخالی رسوب کردند. تمامی نانوذرات تهیه شده با الگوهای xrd، آنالیز های ft-ir، edx، bet و همچنین تصاویر sem و tem شناسایی شدند. در قسمت دوم پایان نامه از مگنتیت/ سیلیکا کروی و توخالی تهیه شده به عنوان حامل دارو جهت بررسی آزادسازی پروپرانولول هیدروکلراید، ایمی پرامین هیدروکلراید و کلرپرومازین هیدروکلراید استفاده گردید. بعد از بارگذاری دارو بر روی سطح و داخل کره های حامل، مطالعات آزادسازی آزمایشگاهی دارو در 9 و 7 = ph انجام شد و سینتیک رهایش دارو با استفاده از طیف سنجی uv-vis دنبال شد. نتایج نشان داد رهایش دارو های مورد بررسی، به ویژه پروپرانولول هیدروکلراید و ایمی پرامین، در 7 = ph به صورت آهسته با روندی تقریباً خطی رخ می دهد. از آنجایی که همه دارو های مورد بررسی دارای متابولیسم کبدی می باشند و محیط کبد خنثی است (7 = ph) این نتایج بسیار مطلوب است. بنابراین سیلیکا/مگنتیت کروی و توخالی می تواند به عنوان حامل مناسبی برای پروپرانولول هیدروکلراید، ایمی پرامین و کلرپرومازین استفاده شود و در کاربرد های دارورسانی به کار برده شود.