اثر عوامل مختلف بر پایداری کمپلکس های پورفیرین فلزی در حضور لیگاندهای نیتروژن دهنده با اکسید کننده تترابوتیل آمونیوم هیدروژن مونوپرسولفات

پایان نامه
چکیده

تغییرات طیف مرئی کمپلکس mniiitpp(cl) طی افزایش n-bu4nhso5 در حضور ایمیدازول، 1-متیل ایمیدازول، 2-متیل ایمیدازول، 4-متیل ایمیدازول و پیریدین در حلال دی کلرومتان در دمای اتاق بررسی شد. در حضور ایمیدازول، 2-متیل ایمیدازول و 4-متیل ایمیدازول حد واسط منگنز با ظرفیت بالا مشاهده شد. این حدواسط ابتدا به منگنز(iii) و سپس به منگنز(ii) تبدیل شد. در حضور 1-متیل ایمیدازول و پیریدین حد واسط منگنز با ظرفیت بالا و منگنز(ii) مشاهده نشد. ایمیدازول، 2-متیل ایمیدازول و 4-متیل ایمیدازول با توجه به امکان ایجاد پیوند هیدروژنی، می توانند پروتون زدا شده، با قدرت به مرکز فلزی چسبیده و طول عمر حدواسط منگنز با ظرفیت بالا را زیاد کنند ولی برای 1-متیل ایمیدازول و پیریدین که چنین امکانی برای آن ها وجود ندارد، قدرت کوئوردینه شوندگی کم است و نمی توانند باعث پایداری حدواسط منگنز با ظرفیت بالا شوند. گونه های منگنز با ظرفیت بالا حدواسط به دو صورت mnivtpp(oh) و mnvtpp(=o) (منگنز اکسو) وجود دارند. گونه حدواسط mnvtpp(=o) به [mniiitpp]+ کم اسپین تبدیل می شود که می تواند توسط hso4¯به [mniitpp] احیا شود. گونه حدواسط mnivtpp(oh) به [mniiitpp]+ پر اسپین تبدیل می شود که نمی تواند توسط hso4- به [mniitpp] احیا شود. الکل ها در حضور بازهایی مثل ایمیدازول پروتون زدایی شده، قدرت کوئوردینه شدن آن-ها به فلز زیاد شده و پایداری حدواسط منگنز با ظرفیت بالا را افزایش می دهند. mnivtpp(oh) در حضور الکل ها (مخصوصأ الکل های نوع اول با ممانعت فضایی کم) و در حضور بازهایی مثل ایمیدازول به صورت mnivtpp(or)2 در می آید که نسبت به mnvtpp(=o) پایداری بسیار بیشتری دارد. گونه های تک الکترون دهنده مثل فروسن باعث تبدیل mnvtpp(=o) به mnivtpp(or)2 پایدارتر شده و طول عمر حدواسط منگنز با ظرفیت بالا را افزایش می دهند. گونه های دو الکترون دهنده مثل هیدروکینون باعث تبدیل mnvtpp(=o) به [mniiitpp]+ و mnivtpp(or)2 به [mniitpp] شده و طول عمر حد واسط های منگنز با ظرفیت بالا را کاهش می دهند. طیف مرئی mniiitpp(cl) با افزایش m-cpba در حضور ایمیدازول، 2-متیل ایمیدازول و 4-متیل ایمیدازول، وجود حد واسط منگنز با ظرفیت بالا را نشان می دهد ولی کمپلکس [mniitpp] حاصل نمی شود. افزودن n-bu4nhso4 به مخلوط واکنش قبل یا بعد از افزودن m-cpba منجر به تشکیل [mniitpp] می شود. طیف مرئی mniiitpp(cl) با افزایش m-cpba در حضور 1-متیل ایمیدازول و پیریدین منجر به تشکیل حد واسط منگنز با ظرفیت بالا و [mniitpp] نمی شود.

منابع مشابه

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

سنتز و شناسایی کمپلکس های آلی فلزی پلاتین(II) حاوی لیگاندهای ایزوسیانید: مطالعات داکینگ مولکولی

در این مطالعه، به سنتز و شناسایی دو کمپلکس آلی فلزی پلاتین(II) حاوی لیگاند‌های ایزوسیانید با فرمول کلی [PtR'2(CNR)2] (R' = p-tolyl, R = 2-chloro-6-methylphenyl (1) and 2-naphtyl (2)) پرداخته شده است. کمپلکس‌های پلاتینی تهیه شده توسط طیف‌بینی NMR که شامل تکنیک‌های یک بعدی (1H, 13C, 195Pt) و دوبعدی (HH COSY و HSQC) هستند شناسایی شدند. علاوه براین، از تکنیک HH-NOESY ) طیف‌بینی اثر هسته‌ای اورهاوزر...

متن کامل

تأثیرآنیون های مختلف در واکنشهای اپوکسیده کردن آلکن ها با استفاده از کاتالیزورهای منگنز پورفیرین و اکسیدانهای متاکلرو پربنزوییک اسید و تترا-n- بوتیل آمونیوم هیدروژن مونوپرسولفات

بر اساس تحقیقات صورت گرفته پورفیرین های منگنز در واکنش های اکسید کردن هیدرو کربن ها ، با استفاده از اکسید کننده های پرکربوکسیلیک اسید فعالیت کاتالیزوری خوبی نشان می دهند ولی این کاتالیزورها در حضور آلکیل هیدروپراکسیدها غیرفعال هستند. گزارش شده که در این واکنش ها به کارگیری ایمیدازول ها وپیریدین ها به عنوان کاتالیزور کمکی به شدت فعالیت کاتالیزوری منگنز پورفیرین ها را افزایش می دهد. همچنین استفاد...

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


نوع سند: پایان نامه

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه خلیج فارس - پژوهشکده علوم پایه کاربردی

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023