تحلیل و نقد داستانهای کوتاه احمد محمود (با تکیه بر چهار مجموعه داستان زائری زیر باران، غریبه ها ، پسرک بومی و قصه آشنا)

احمد محمود از جمله داستان نویسان صاحب سبک معاصر است که هم در زمینه ی رمان و هم داستان کوتاه آثار در خور توجهی را ارائه کرده است . بومی گرایی و همچنین خلق داستان هایی با مضامین سیاسی و اجتماعی از مشخصه های اصلی کارهای اوست . بررسی ، تحلیل و نقد چهار مجموعه ی داستانی «زائری زیر باران ، غریبه ها ، پسرک بومی و قصه ی آشنا» که دربردارنده ی اصلی ترین مضامین و درونمایه های داستانی اوست ، نشان می دهد که این آثار در عین اینکه آثاری رئالیستی هستند ، رگه هایی از ناتورالیست را نیز با خود دارند . محمود که خود در دوران جوانی فعالیت های سیاسی داشته و زندان و تبعید را نیز تجربه کرده است ، در سه مجموعه «زائری زیر باران ، غریبه ها و پسرک بومی» که در سال های قبل از انقلاب به نگارش درآمده ، بیشتر به درونمایه های سیاسی و مبارزاتی توجه داشته است ولی بعد از انقلاب و در مجموعه ی «قصه ی آشنا» بیشتر به مضامین اجتماعی روی آورده است . همچنین بومی گرایی در آثار وی ابتدا بیشتر شامل توصیفاتی نظیر توصیف شرایط آب و هوایی ، عناصر طبیعی و اقلیمی جنوب می شد ولی بعدها جنبه ی زبانی ادبیات اقلیمی در آثار وی بیشتر می شود . همچنین زاویه دید غالب در داستان های محمود زاویه دید دانای کل است و شخصیت پردازی در داستان های او بیشتر از طریق انعکاس رفتار و گفتار شخصیت ها در داستان شکل گرفته است . طرح داستان ها نیز بنا بر رئالیستی بودن آثار ، بر پایه ی روابط منطقی و علی و معلولی شکل گرفته است .