تاثیر الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفیت با بررسی نقش متغیر میانجی سازمان یادگیرنده در دانشگاه های جامع تهران

طی دهه های اخیر، رویکرد تضمین کیفیت در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و پژوهشی – در مقابل رویکرد مدیریت کیفیت در سازمان های تجاری و صنعتی- به شکل قابل ملاحظه ای مورد توجه و تأکید قرار گرفته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفیت با در نظر گرفتن متغیر میانجی سازمان یادگیرنده در دانشگاه های جامع تهران بوده است. در این راستا، 163 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و تربیت مدرس به عنوان نمونه آماری، با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی و با استفاده از پرسشنامه های استاندارد این حوزه، مورد مطالعه قرار گرفته اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده و اطلاعات گردآوری شده و پاسخگویی به سوالات تحقیق و همچنین بررسی برازش مدل مفهومی پژوهش که معرف شبکه معناداری از روابط میان متغیرهای مورد مطالعه بوده، از روش های تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری بهره گیری شده است. یافته های پژوهش حاکی از تعیین تأثیرهای مستقیم الگوی سایبرنتیک بر سازمان یادگیرنده به میزان 63/0، الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفت به میزان 44/0 و سازمان یادگیرنده بر تضمین کیفیت به میزان 76/0 و تأثیر غیرمستقیم الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفیت از طریق سازمان یادگیرنده به میزان 33/0 بوده است. شایان ذکر است که مجموعه راهکارهای پیشنهادی به منظور ارتقای تضمین کیفیت در دانشگاه های کشور - مبتنی بر سوال باز پرسشنامه های تحقیق- در انتهای پژوهش ارائه خواهد گردید.