واهمگرایی و نظریه ی اندازه گیری کوانتومی

اندازه گیری در فیزیک کلاسیک روشی است که می توان حالت خاص یک سیستم کلاسیکی را بازیابی کرد بدون اینکه به سیستم لطمه وارد شود، اما در مکانیک کوانتوم، اگر ذره در حالت |? ?? ? باشد اندازه-گیری روی اپراتور ?، ویژه مقدار ? را با احتمال ?p(?)?|????? |?^2 می دهد، در این جا حالت |? ?? ? به |? ?? ? تغییر کرده است. سوالی که مطرح می شود این است که فرآیند اندازه گیری در کوانتوم چیست؟ اندازه گیری برهمکنشی را بیان می کند که از میان تمام برهمکنش های سیستم با دستگاه و دستگاه با محیط کدامشان بر طبق معادله شرودینگر عمل می کنند و کدامیک رمبش می کنند. ژورک معتقد بود که محیط عامل تاثیر گذار در رسیدن به یک نتیجه کلاسیکی می شود، در این نظریه ژورک از ماتریس چگالی به جای توابع موج استفاده می کند و در آن حالت کوانتومی در اثر برهمکنش با محیط به یک حالت کلاسیکی تبدیل می شود. او مسئله واهمگرایی را اینگونه مطرح کرد که ما در عمل با هیچ سیستم بسته ای روبرو نیستیم و همه آن ها بی-نهایت درجه آزادی دارند و با آن ها برهمکنش دارند که باعث می شود هر حالت خالص پس از مدتی به حالت مخلوط رمبش کند که این حالت مخلوط همان حالت کلاسیکی است. خلاصه آنکه ژورک دخالت محیط به عنوان سیستمی با بی نهایت درجه آزادی را در عمل اندازه گیری، واهمگرایی نامید.