تاثیر استفاده از میراگرهای قوطی شکل قرار داده شده در بادبند در رفتار لرزه ای سازه ها

با توجه به اینکه دانش طراحی لرزه ای در کشور ما سابقه طولانی ندارد،بسیاری از سازه های نه چندان قدیمی بر اساس مفاهیم لرزه ای طراحی نشده اند.علاوه بر این با توجه به این که آیین نامه ها در حال پیشرفت هستند و روش های طراحی به روز می شوند بعضی از سازه های ساخته شده بر اساس آیین نامه های جدید قابل قبول نمی باشند و نیاز به تقویت دارند. امروزه از سیستم های کنترل غیر فعال برای بهسازی و مقاوم کردن سازه ها در مقابل بار زلزله استفاده می شود.در این سیستم نوعی از میراگر ها به نام میراگر تسلیم شونده به علت سادگی،ارزانی و قابلیت جذب انرژی بالا مورد توجه قرار گرفته است.در این پایان نامه نوعی از این میراگرها به نام المان نوین شکل پذیر مورد استفاده قرار گرفته است. ابتدا نوعی جدید از این نوع میراگر پیشنهاد شده است سپس این میراگر در نرم افزار6.11 abaqus مدل شده و نتایج آن به شکل منحنی هیسترزیس به نرم افزار sap2000 v14داده شده است.سه قاب 4،8و12مهاربندی شده در دو حالت با میراگر و بدون میراگر با هم مقایسه شده اند.. بر اساس آیین نامه بارگذاریasce سه زلزله در خاک نوع 3 بعد از مقیاس شدن به آنها وارد شده پاسخ این سازه ها دریافت شده و با سازه عادی مقایسه شده است.در نهایت مشاهده می شود که جابجایی نسبی ماکزیمم طبقات در حالت تقویت شده با میراگر نسبت به حالت فاقد میراگر در سازه های 4،8و12 طبقه به ترتیب 84،67 و 44 درصد کاهش یافته است.