تاثیر استخلاف در موقعیت ? روی پایداری و واکنش پذیری سیکلوپروپیل سیلیلن های غیرحلقوی، حلقوی و حلقوی غیراشباع

تاثیر استخلاف های آلکیل، آمینو، فسفینو، اکسی و تیو در موقعیت ? بر روی پایداری، چندگانگی و واکنش پذیری - سیکلوپروپیل سیلیلن ها با سه ساختار غیر حلقوی، حلقوی و حلقوی غیراشباع با استفاده از روش b3lyp/aug-cc-pvtz//b3lyp/6-31g مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روند تغییر شکافتگی انرژی بین سیلیلنهای یک تایی و سه تایی (?es-t) با توجه به اتر پایدارکنندگی همزمان استخلاف سیکلوپروپیل و هترواتم به صورت amino ? oxy > thio > alkyl > phosphino می باشد. بزرگی مقدار ?es-t به هندسه ی مولکول نیز وابسته است و برای تمام هترواتم سیلیلن ها طی حلقوی شدن افزایش می یابد، چون حلقوی شدن باعث پایدار شدن حالت یک تایی و ناپایدار شدن حالت سه تایی می شود. مقدار ?es-t برای تمام این هترواتم سیلیلن های حلقوی بر اثر غیراشباع شدن کاهش می یابد، چون غیراشباع شدن باعث پایدار شدن بیشتر حالت سه تایی نسبت به حالت یک تایی آن ها می شود. واکنش های ایزودسمیک نشان دادند که استخلاف فسفینو حالت سه تایی را بیشتر از حالت یک تایی پایدار می کند، در حالی که استخلاف سیکلوپروپیل حالت یک تایی را بیشتر از حالت سه تایی پایدار می کند. واکنش پذیری سیلیلن ها که با توجه به مقادیر نوکئوفیلیسیته (n) و الکتروفیلیسیته (?) بحث شده است، نشان داد که مقدار نوکئوفیلیسیته برای فسفینو و آمینو سیلیلن ها بیشتر از اکسی و تیو سیلیلن ها است. سیلیلن ها می توانند به دو صورت سربه سر و سربه دم دیمر شوند، که برای مقایسه ی پایداری سینتیکی سیلیلن های مورد نظر انرژی دیمر های مربوطه را مورد بررسی قرار گرفت. در آخرین بخش پایان نامه، تاثیر اندازه ی حلقه بر روی پایداری و چندگانگی کاربن ها و سیلیلن هایی با ساختار حلقوی که استخلاف های آلکیل، آمینو، فسفینو و تیو در موقعیت ? و استخلاف بورن در موقعیت ? نسبت به مرکز دو ظرفیتی قرار می گیرد در روش b3lyp/aug-cc-pvtz//b3lyp/6-31g مورد بررسی قرار گرفت.