سنتز نانوذرات پلی آنیلین به روش پلیمریزاسیون مایسلی و مطالعه اثر آن به عنوان پرکننده بر روی خواص رزین اپوکسی

در سال های اخیر استفاده از پلیمر های هادی رونق فراوان داشته است. پلی آنیلین یکی از پلیمر های هادی پرکاربرد مخصوصاً در بخش الکترونیک است. این پلیمر دارای خواص حرارتی و مکانیکی ضعیفی است که ترکیب کردن آن با دیگر مواد، خواصش را بهبود می بخشد. در این تحقیق ابتدا پلی آنیلین با روش پلیمریزاسیون مایسلی سنتز شد و سپس با تکنیک های ftir، nmr و uv-vis ساختار آن تأیید گردید. روش های پراش پرتو x و تصویر برداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) برای بررسی ساختار و مورفولوژی پلی-آنیلین سنتز شده استفاده گردید. این نانوذره باعث بهبود خواص مکانیکی نانوکامپوزیت حاصل گشته است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حرارتی و یافتن مدل مناسب برای شرح سینتیک تخریب نانوکامپوزیت تهیه شده از تکنیک های dsc و tga استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمایشات tga نشان داد که فرآیند تخریب تک مرحله ای است. انرژی فعالسازی واکنش تخریب با کمک مدل های مختلف محاسبه شد و نتایج نشان داد که بهترین مدل سینتیکی مدل کواتس- ردفرن می باشد. با استفاده از این بررسی ها معلوم شد که مکانیسم تخریب حرارتی از نوع نفوذ تک بعدی (d1) است.