بررسی و ارزیابی الگوهای توزیع بار و اثرات مودهای بالاتر در تحلیل استاتیکی غیرخطی در قابهای فولادی با مهاربند واگرا

زلزله های ویرانگر در سالهای اخیر محققان را به سمت تحقیق در مورد ساختما نهای با رفتار لرزه ای از جمله ساختمان هایی که در سالهای اخیر ebf مناسب سوق داده است. ساختمان های با مهاربند واگرا به وفور مورد توجه محققین و مهندسین قرار گرفته است. زیرا این ساختا نها همزمان از سختی و جذب انرژی مناسبی برخوردار هستند. از طرفی روش تحلیلی دقیق جهت بررسی رفتار یک سازه که در معرض زلزله قرار می گیرد، روش دینامیکی غیرخطی می باشد. اما به دلیل زمان بر بودن آن همواره سعی بر استفاده از روش تحلیلی جایگزین آن بوده است. به عنوان مثال می توان از روش های موجود در نام برد. اما این روش ها نم یتوانند بعضی از fema و 440 atc40 ، fema آئین نامه های 356 خصوصیات تحلیل دینامیکی غیرخطی همچون دریفت طبقات را، به خصوص در ساختما نهای بلند مرتبه تخمین بزنند. از سال 2001 روشی از سوی چوپرا موسوم به روش مودال پوش اور پیشنهاد شد که نشان داد در مورد ساختمان های خمشی بلندمرتبه م یتواند روش مناسب جایگزین با روش دینامیکی غیرخطی باشد. در این پایا ننامه سعی م یشود اثر مودهای بالاتر به کمک روش مودال پوش اور در 20 و 30 طبقه ، 12 ، بررسی شود. به همین دلیل 4 مدل 5 ebf ساختمان های با مهاربند واگرا انتخاب م یشوند تا بتوان دقت روش مودال پوش اور را در اینگونه ebf دوبعدی با مهاربند واگرا ساختمان های با اختلاف ارتفاع بررسی کرد. نتایج نشان داد که جوا بهای ناشی از روش مودال پوش اور بسیار شبیه تر به روش دینامیکی غیرخطی م یباشد. fema در این گونه ساختمان ها نسبت به روش 356 از طرفی مشخص شد که با افزایش ارتفاع دقت روش مودال پوش اور بیشتر می شود و می تواند دقیقتر روش دینامیکی غیرخطی را تخمین بزند.