بررسی اثرات تراکم بوته و گوگرد برعملکردژنوتیپهای کرچک ایرانی، تولیدسوخت های زیستی و تعیین شاخص های فنی برای کاربرد آن ها در خودرو و هواپیما

منابع تولید بیودیزل شامل روغن های گیاهی خوراکی مانند کلزا، سویا و آفتاب گردان و روغن های گیاهی غیرخوراکی مانند کرچک و چربی های حیوانی و روغن های پسماند حاصل از پخت و پز می باشد که استفاده از روغن های گیاهی تازه به دلیل کاهش زمان واکنش راه بهتری برای تولید بیودیزل می باشد، اما استفاده از روغن های پسماند حاصل از پخت و پز به دلیل ارزان تر بودن راهی برای کاهش هزینه های مواد اولیه می باشد. روش های مهم تولید بیودیزل شامل پیرولیزیز، میکروامولسیون و ترانس استریفیکاسسیون می باشد. روش ترانس استریفیکاسیون روش مناسبی برای تولید بیودیزل است. در روش ترانس-استریفیکاسیون، روغن های گیاهی یا چربی های حیوانی با یک الکل(به طور معمول متانول) در دما و فشار پایین و در حضور کاتالیست بازی مثل هیدروکسیدپتاسیم و یا هیدروکسیدسدیم ترکیب می شوند که نتیجه واکنش استر (بیودیزل) و گلیسیرین خواهد بود. گلیسیرین به عنوان یک محصول جانبی با ارزش در صنایع داروسازی، آرایشی، صابون سازی، مواد غذایی و غیره کاربرد دارد[1]. در تحقیق حاضر برای تولید بیودیزل از چهار نوع روغن کرچک به همراه الکل های متانول و اتانول با استفاده از روش ترانس استریفیکاسیون استفاده شده است.