اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر شدت میزان افسردگی، نشانه های عمومی بیماری، و نگرش های ناکارآمد در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی

افسردگی شایع ترین اختلال روانپزشکی و از عمده ترین چالش های روان درمانی است. گستردگی نشانه های این بیماری، سبب پدیدآمدن نظریه های گوناگون آسیب شناسی و روان درمانی برای این اختلال شده است. درمان متمرکز بر هیجان، به عنوان درمانی نو-انسان گرایانه، با تلفیق و روز آمدکردن درمان های فرد-محور، گشتالت درمانی، و درمان وجودی، و تمرکز بر فرایندهای پردازش هیجانی، از حمایت تجربی قابل توجهی در خارج از کشور برخوردار است. پیش از این پژوهش، کارایی درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی در کشور ایران مورد آزمایش قرار نگرفته بود. پژوهش حاضر با استفاده از طرح سری های تک موردی (با استفاده از سه آزمودنی) با پیگیری دوماهه، کارایی این درمان را ارزیابی کرد. یافته های این پژوهش، که بصورت نمایش دیداری، و همچنین به روش های تحلیل درصد بهبودی و شاخص ضریب پایا ارائه می شوند، همگی دال بر کفایت بالای این درمان در کاهش میزان افسردگی، نشانه های عمومی بیماری، و نگرش-های کارآمد بودند. درصد بهبودی کلی آزمودنی ها در این سه شاخص به ترتیب 77%، 75%، و 32% بدست آمد. این یافته ها نشان می دهند که درمان متمرکز بر هیجان از کارایی بالایی برای مداوای افسردگی برخوردار است. نتایج پیگیری دوماهه نیز نشان از پایداری بهبود بیماران در این فاصله داشته است.