ساخت و بررسی خواص فیزیکی، مکانیکی و مقاومت به پوسیدگی چوب پلیمر گونه راش با مونومر استایرن و متیل متااکریلات

این پژوهش با هدف بررسی اثر مونومرهای حفره ای متیل متااکریلات و استایرن بر خواص فیزیکی، مکانیکی و مقاومت به پوسیدگی چوب راش ایرانی (fagus orientalis) انجام شد. نمونه های آزمونی در سیلندر اشباع، به روش بتل، در پنج سطح غلظت 0، 40، 60، 80 و 100 درصد، با مونومر متیل متااکریلات و استایرن رقیق شده با بنزن به عنوان حلال اشباع شدند. به منظور پلیمر شدن مونومر، نمونه های اشباع شده در دستگاه اتو، به مدت 24 ساعت، تحت دمای 90 درجه سانتی-گراد و متعاقباَ برای همین زمان، تحت دمای 103 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. درصد جذب مونومر درسطوح 40، 60، 80 و 100 درصد متیل متااکریلات به ترتیب، 601/41، 189/46، 050/54 و 904/57 و در استایرن 550/36، 502/37، 468/37 و 288/38 درصد اندازه گیری شد. درصد افزایش وزن مونومر متیل متااکریلات و استایرن به ترتیب، در پائین-ترین312/5 و 554/11 و بالاترین سطح نیز، و 032/22 و 067/26 درصد گزارش گردید. با افزایش غلظت مونومر، دانسیته نمونه های تیمار شده نسبت به شاهد روندی صعودی را نشان داد، به طوریکه در بالاترین غلظت یعنی 100 درصد، حداکثر دانسیته اندازه گیری شد. دانسیته چوب در نمونه شاهد g/cm3 63/0 و در بالاترین سطح جذب مونومر متیل متااکریلات و استایرن به ترتیب g/cm384/0 و g/cm391/0 گزارش گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد مقاومت های مکانیکی با افزایش غلظت محلول مونومر افزایش یافت. مدول گسیختگی، مدول الاستیسیته، سختی و فشار موازی الیاف در بالاترین سطح تیمار (غلظت 100 درصد) نسبت به نمونه شاهد، به ترتیب 4/36 ،4/44، 29 و 7/30 درصد برای مونومر متیل متااکریلات، و برای مونومر استایرن 32، 5/35، 5/36 و 5/27 درصد افزایش یافت. مقاومت به پوسیدگی نمونه های تیمار شده نسبت به نمونه های شاهد افزایش یافت، به طوریکه بیشترین کاهش وزن در اثر پوسیدگی در نمونه های شاهد، 9/36 درصد بود ولیکن در نمونه های اشباع شده با مونومر استایرن 6/7 درصد و مونومر متیل متااکریلات 5/6 درصد مشاهده شد.