استفاده از خرده سفال به منظور عمل آوری داخلی بتن و تاثیر آن بر مقاومت فشاری و پیوستگی بتن و آرماتور

موضوع عمل آوری داخلی در یک دهه گذشته بعنوان یک تکنولوژی جدید جهت ساخت بتن با مقاومت بالا در برابر ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی اولیه بتن مطرح شده است. به ویژه در ساخت سازه های بتنی با دوام بسیار زیاد، این تکنولوژی بسیار کارآمد می باشد. در این کار تحقیقاتی، دو عامل مورد توجه قرار گرفته است: 1) تاثیر استفاده از مصالح خرده آجر بازیافتی در مقاومت فشاری بتن و مقاومت پیوستگی آرماتور و بتن. 2) نقش مصالح خرده آجر بازیافتی در عمل آوری داخلی بتن. با در نظر گرفتن موارد فوق، در این کار تحقیقاتی ابتدا خصوصیات مصالح از جمله، دانه بندی، میزان مقاومت سنگدانه، چگالی و میزان جذب آب مصالح و قابلیت نم پس دهی مصالح خرده آجر مورد استفاده در این تحقیق تعیین شده است. در مرحله بعد، با توجه به عدم اطلاعات کافی در زمینه تاثیر حداکثر اندازه ابعاد مصالح خرده آجر در عملکرد بتن، دو طرح مخلوط بتن با مصالح خرده آجر متوسط و درشت دانه تهیه شده است. نتایج آزمایش مقاومت فشاری در این دو طرح مخلوط نشان می دهد که استفاده از مصالح خرده آجر درشت دانه در بتن سبب افت مقاومت بتن می شود. به منظور تعیین تأثیر میزان درصد جایگزینی مصالح سنگدانه طبیعی با مصالح خرده آجر بازیافتی در خصوصیات بتن تازه و بتن سخت شده، 6 طرح مخلوط، با جایگزین نمودن مقادیر 0، 20، 40، 60، 80 و 100 درصد مصالح شن نخودی با مصالح خرده آجر متوسط دانه، آماده شده است. تأثیر میزان درصد جایگزین نمودن مصالح سنگدانه ای طبیعی با مصالح خرده آجر بازیافتی بر خصوصیات بتن تازه و خصوصیات بتن سخت شده، با انجام آزمایش مقاومت فشاری، آزمایش بیرون کشیدگی آرماتور و آزمایش اسلامپ مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین میزان مشارکت مصالح خرده آجر بازیافتی اشباع شده در آب، در عمل آوری داخلی بتن با انجام آزمایش میزان جمع شدگی خودزا مورد توجه قرار گرفته است. بررسیهای صورت گرفته نشان می دهد، با جایگزین نمودن مصالح سنگدانه ای شن نخودی با مصالح خرده آجر متوسط دانه از قبل اشباع از آب به میزان 40 درصد وزنی، می توان بتن با مقاومت و کارایی قابل قبول تهیه نمود.