بررسی تاریخچه ستاره سازی در کهکشانها با استفاده از متغیرهای بلند دامنه

در این پایان نامه، به بررسی تاریخچه ستاره سازی در دو کهکشان ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک پرداخته شد. آهنگ تشکیل ستاره ها در زمان های مختلف برای lmc از 0.002 m? yr-1 kpc-2~ تا 0.014 m? yr-1 kpc-2~ و برای smc از0.007 m? yr-1kpc-2 ~ تا 0.030 m? yr-1 kpc-2~ تغییر می کند. ستاره های متغیر ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک از کاتالوگ ایتا 2004 گرفته شد و از میان آنها ستاره هایی با دوره تناوب بزرگتر از 100 روز جدا شدند. با استفاده از مدل های تئوری و با این فرض که متغیرهای agb به درخشان ترین حالت خود در مسیر تحولی رسیده اند و پس از آن درخشندگی آنها کم می شود، از رابطه جرم – درخشندگی استفاده کرده جرم متغیر های بلند دامنه را بدست آوردیم. سپس تصحیحات مربوط به غبار ستاره ای و قرمز شدگی را بر روی ستاره اعمال کرده قدر باند k تصحیح شده و در نتیجه جرم ستاره را بدست آوردیم. با استفاده از رابطه جرم – مدت نوسان و جرم – طول عمر، طول عمر ستاره های متغیر دو کهکشان را محاسبه کرده آهنگ تولید ستاره ها در زمان های مختلف را برای کهکشان های lmc و smc بدست آوردیم. در مورد ابر ماژلانی بزرگ، اولین دوره ستاره سازی در حدود gyr 10 سال قبل بوجود آمده که در حدود 40% از ستاره های کهکشان در همان دوره پدید آمده است. دومین دوره مهم ستاره سازی در کهکشان lmc در حدود 3gyr سال قبل آغاز شده و تا 500 myr سال قبل ادامه داشته است که در حدود 46% ستاره ها در این دوره پدید آمده اند. در مورد ابر ماژلانی کوچک، اولین دوره ستاره سازی در حدود 6 gyr سال قبل بوجود آمده است که در حدود 24% از کل ستاره ها در این دوره متولد شده اند. دوره دوم ستاره سازی در کهکشان smc مربوط به 800 myr سال قبل می شود جایی که اکثر ستاره های کهکشان در آن دوره ساخته شده اند که حدود 72% از کل ستاره ها را شامل می شود.