تأثیرات استراتژی های نوآوری بر تنوع و توسعه ی عملکرد صنعت ساختمان و مسکن ایران

بهبود عملکرد مستلزم بکارگیری مناسب و مداوم استراتژی های نوآوری دارد؛ زیرا استراتژی نوآوری به عنوان مبنایی جهت موفقیت نوآوری در صنایع و شرکت ها است. در تحقیق حاضر، مدلی مفهومی مربوط به مهم ترین استراتژی های نوآوری ای که می توانند تأثیر معناداری بر توسعه و تنوع عملکرد داشته باشند ارائه و مورد آزمون قرار گرفته شده است. مدل معادله ساختاری به وسیله ی نرم افزار amos18 و با داده های جمع آوری شده از هفت نهاد متولی صنعت ساختمان و مسکن در ایران مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که برازش کلی مدل رضایتبخش بوده؛ که این اعتبار کافی مدل را نشان می دهد. به علاوه، از ده فرضیه ی آزمون شده، شش فرضیه تأیید و چهار فرضیه رد شده است. بنابراین، اهمیت مورد ادعای استراتژی نوآوری تأیید گردید. براساس یافته ها پیشنهاد می شود که سیاست گذاران و مدیران عالی صنعت بایستی استراتژی های نوآور مبتکرانه یا پیشرو که صنعت و شرکت های وابسته را در سازگاری، یکپارچه سازی و پیکربندی مجدد توانمندی های فناورانه، قابلیت های مدیریتی و منابع هدایت می کند و آن ها را در اکتشاف و بهره برداری از فرصت های جدید به طور همزمان کمک می کند، اتخاذ کنند؛ و آن را به منظور دستیابی به توسعه ی پایدار، پیشگام بودن نسبت به سایر صنایع و دوری جُستن از وابستگی به واردات فناوری و تجهیزات، در سراسر صنعت و شرکت های وابسته به آن به کار گیرند.