بررسی روابط تبارزایی پرندگان شکاری ایران (با تاکید بر خانواده قوشیان) با استفاده از ژن میتوکندریایی coxi و تحلیل ریخت شناسی پر (aves: accipitridae)

در رده بندی های مختلف تعداد خانواده های مربوط به پرندگان شکاری روزفعال متفاوت بیان شده است. بدین منظور برای بازسازی روابط تبارزایی در این گروه می توان از مقایسه توالی نشانگر های ملکولی استفاده کرد. در این مطالعه از 638 جفت باز ژن coxi برای بدست آوردن فاصله ژنتیکی درون و بین گونه ای 89 نمونه پرندگان شکاری روزفعال ایران استفاده شده است. در این مطالعه میزان واگرایی ژنتیکی بین گونه ای در خانواده قوشیان براساس داده های توالی ژن coxi13 برابر بیشتر از میزان واگرایی ژنتیکی درون گونه ای است. براساس نتایج درخت ملکولی بیژین دو خانواده قوشیان و شاهینیان دو کلاد جدا از هم تشکیل می دهند. البته برای رسیدن به نتایج قطعی نیاز به مقایسه توالی ژن های بیشتر، صفات شاخص تاکسونومیکی و محاسبات آماری بیشتری می باشد. همچنین در این مطالعه به تحلیل ریخت-شناسی پر پرداخته شده است. صفات ریخت شناسی خارجی به طور متداول در مطالعات آرایه شناسی بکار می روند. در این راستا صفات خارجی بسیاری با توجه به نوع موضوع مورد مطالعه پیشنهاد و ارائه گردیده است که از این میان صفات میکروسکوپی با توجه به تغییرات آنها و قابلیت اندازه گیری دقیق تر اهمیت خاص دارند. در این مطالعه تعداد 74 نمونه پر در پرندگان شکاری روزفعال از نقاط مختلف ایران جمع آوری گردید. مطالعه صفات شاخص پر در سطح ماکروسکوپی و میکرسکوپی به منظور تهیه کلید شناسایی برای پرندگان شکاری روزفعال مورد بررسی قرار گرفت. صفات میکروسکوپی جداکننده تاکسون ها در سطح خانواده می باشند.