نقش مرکزآموزش علمی کاربردی لالجین در توسعه ی صنعت سفال و سفالگری در منطقه

صنایع دستی در استان همدان از تنوع و ویژگی های منحصر به فردی برخوردار است، از جمله این ویژگی ها تعداد زیاد شاغلین این بخش، وجود مهم ترین کانون و کارگاه های مجتمع صنایع دستی (نظیر شهر لالجین)، وجود استعدادها و پتانسیل های بالا، نیروی کار جوان و ماهر، مواد اولیه ارزان و قابل دسترس و بالاخره شهرت و اعتبار جهانی را می-توان نام برد. یکی از این صنایع با قدمت طولانی صنعت سفال گری در منطقه لالجین است. لالجین با قدمت 750 ساله صنایع دستی سفال و سرامیک از مهم ترین مراکز تولید سفال ایران و حتی خاورمیانه می باشد که یکی از سه قطب گردشگری استان همدان به حساب می آید. مرکز جامع علمی-کاربردی صنایع دستی لالجین از سال1382 با تاسیس رشته های سفال و سرامیک و خط تولید صنایع سرامیک تحت عنوان مرکز جامع علمی-کاربردی دارای اهداف و برنامه های خاصی است که مستلزم صرف هزینه های زیادی با عنایت به ماهیت دروس و برنامه های آن است. آموزش های علمی-کاربردی با هدف تزریق مهارت های فنی مربوط به کار و تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص در زمینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی به وجود آمده اند. لذا از این مرکز انتظار می رود تاثیرات مستقیم و غیرمستقیمی در امور زندگی و معیشت سفالگران منطقه در درجه اول داشته باشد، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر مرکز آموزشی علمی-کاربردی لالجین در توسعه سفال گری و توانمندسازی سفال گران به انجام می رسد و انتظار می رود بتواند راه کارهای خوبی برای تداوم برنامه های آن از طریق یافتن جنبه ها و ابعاد اثرگذاری داشته باشد. این تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از نظر نوع داده ها و شیوه گردآوری آن ها، نوعی تحقیق توصیفی است که به روش پیمایشی انجام پذیرفته است. اطلاعات مورد نیاز تحقیق از سفال گران منطقه لالجین یا سرپرستان واحدهای تولیدی منطقه به کمک ابزار پرسشنامه جمع آوری گردیده که مشتمل بر367 واحد تولیدی دارای پروانه کسب است. برای تعیین روایی ابزار سنجش تحقیق از نظرات اساتید و متخصصان مربوطه استفاده شد. ارزیابی پایایی پرسشنامه نیز در مرحله پیش آزمون با تکمیل 30 پرسشنامه از جامعه آماری مورد مطالعه صورت گرفت. بدین ترتیب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 93/0 به دست آمد. حجم نمونه مورد بررسی، بر اساس جدول مورگان حدود 186 مورد برآورد گردید. روش نمونه گیری در این مطالعه روش سیستماتیک است که طی آن از میان لیست کل تعداد افراد جامعه و بر اساس حجم نمونه، نمونه های لازم برای مطالعه انتخاب شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که مرکز علمی-کاربردی لالجین نتوانسته موجب توسعه ویژگی های فردی سفالگران و رشد صادرات سفال در منطقه شود. این در حالی است که این مرکز نقش مثبتی در ارتقا سطح درآمد تولیدکنندگان و همچنین توسعه فرهنگی و اجتماعی سفالگران داشته است. علاوه بر این، مرکز علمی-کاربردی لالجین نتوانسته موجب افزایش و بهبود کیفیت محصولات تولیدی بخش سفال در این منطقه شود. نتایج تحلیل عاملی نیز نشان می دهد که در بین مجموعه متغیرهای مربوط به ویژگی های فردی، عامل روانشناختی، در خصوص متغیرهای اجتماعی و فرهنگی، عامل مهارت های ارتباطی و اجتماعی و در بین عوامل اقتصادی، عامل بهبود شیوه تولید، بیشترین تأثیر و اهمیت را در تبیین متغیرها داشته و در مجموع بیشترین درصد از کل واریانس متغیرها را به خود اختصاص داده اند.