بررسی و تطبیق محتوایی آثار برجسته ی بزرگ علوی و هحمد محمود(چشمهایش،چمدان،مدار صفر درجه،همسایه ها،از مسافر تا تبخال)

چکیده بی شک داستان معاصرایران آینه ی تمام نمای تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی تاریخ معاصراین مرز و بوم است. پیشتر و حتی امروزه در میان عوام تصور بر این بوده که داستان، تنها، هنری است که برای سرگرمی و از سر تفنن به آن پرداخته می شود.اما واقعیت امر این است که نویسندگانِ داستان ها، از بین مردم برخاسته اند و چون دیگران، بسیاری از تحولات، حوادث و رویدادها را از سر گذرانیده یا شاهد آن بوده اند.از این رو داستان هایشان رویکردی صریح یا کنایی و تمثیلی است برآنچه ما شاید تنها بر آن گذری و نظری داشته یا نداشته ایم. همین رویکرد خود شاهدی بر هنر ژرف دیدن و باریک بینی آنهاست و داستان های آنها، تصاویری هرچه زیباتراز تحول، خیزش و جهان بینی مردمان معاصر و البته خود نویسندگان هستند. از جمله نویسندگان موفق معاصر که هر کدام از سر توان و تجربه، در حیطه ی داستان نویسی، صاحب سبک و پیشکسوت هستند، می توان از بزرگ علوی و احمد محمود نام برد. دراین پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی محتوایی آثار هر یک و تطبیق محتوایی آثارشان به تحولات اجتماعی - سیاسی معاصر از دیدگاه آن ها، بپردازیم و بنماییم که هرکدام، با نگاه موشکافانه، آیینه ی کدام تحولات بوده اند و نحوه ی دیدشان به جامعه چه بوده و اجتماع و حوادث آن، باعث به وجود آمدن چه نگرشی در آن ها شده است. از آنجا که بحث بر سر داستان و محتوای آن است، بنابراین تعاریفی را در چیستی محتوا بیان کرده و داستان و انواع و عناصر آن را به طور مختصر در فصلی بیان می نماییم. از آنجا که محتوای هر اثر از تغییرات جامعه نشأت می گیرد، بنابراین اوضاع کلی جامعه آن زمان را به اجمال در فصلی مجزوا مورد پیگیری قرار داده و سپس به معرفی و بررسی محتوایی آثار دو نویسنده ی مذکور پرداخته و در نهایت، کار را با تطبیق محتوایی آثار آنها به اتمام رسانده ایم. واژگان کلیدی: داستان، محتوا، مضمون، درون مایه، احمد محمود، بزرگ علوی