تاثیر انجماد شیشه ای و تکوین در محیط کشت بر روی پراکندگی میتوکندری، میزان atp و تکوین جنین های موش در مراحل 2-pn و 4سلولی و بلاستوسیست

با توجه به اهمیت میتوکندری در تکوین جنین مراحل قبل از لانه گزینی، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر انجماد شیشه ای و تکوین در محیط کشت بر روی پراکندگی میتوکندری و میزان atp جنین های موش در مراحل 2-pn، 4سلولی و early blastocyst بود. بدین منظور موشهای ماده nmri بالغ 6-7 هفته ای با استفاده از تزریق داخل صفاقی iu 10 واحد pregnant mars serum gonadotrpin و human chorionic gonadotrpin تحریک شده و در کنار موشهای نر بالغ از همان نژاد قرار گرفتند و صبح روز بعد پلاک واژن آنها چک شد. سپس جنینهای مراحل تکوینی مختلف از لوله فالوپ و شاخ رحمی موشهای حامله جمع آوری شده و به روش کرایوتاپ با بکارگیری اتیلن گلیکول و دی متیل سولفوکساید منجمد شدند و تعدادی از جنینها نیز به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از تعیین درصد حیات جنینهای منجمد شده تکوین آنها تا مرحله خروج از زونا در دو گروه کنترل و انجمادی بررسی شد. میزان atp جنینها با استفاده از واکنش لوسیفرین- لوسیفراز اندازه گیری شد. جهت بررسی توزیع میتوکندری، جنینها با محلول 1 میلی مول mitotracker green رنگ آمیزی شدند و با میکروسکوپ فلوروسنت مورد بررسی قرار گرفتند. میزان زنده ماندن جنینهای انجمادی در مراحل 2-pn، 4 سلولی و early blastocyst به ترتیب 63/83%، 52/87% و 27/89% بود. همچنین از نظر درصد خروج از زونا بین جنینهای مراحل مختلف تکوینی در دو گروه انجمادی و کنترل تفاوتی دیده نشد. بین جنینهای مراحل مختلف تکوینی در گروه کنترل و انجمادی و نیز جنینهای حاصل از شرایط in vivo و in vitro از نظر میزان atp تفاوت معنی داری وجود نداشت. توزیع میتوکندری در جنینهای 2-pn و 4 سلولی گروههای انجمادی و غیر انجمادی مشابه بود. در مجموع به نظر می رسد روش انجماد شیشه ای با استفاده از کرایوتاپ و ضدیخ اتیلن گلیکول و دی متیل سولفوکساید تأثیری بر پتانسیل تکوینی، پراکندگی میتوکندری و میزان atp جنین موش در مراحل مختلف تکوینی نداشت. کلمات کلیدی: انجماد شیشه ای، میتوکندری، میزان atp، جنین