مطالعات شیمی فیزیکی بر روی سیستم متشکل از کمپلکس بین پلیمری و نانو لوله های کربنی و کاربرد آن به عنوان حامل دارو

چکیده درمیان هزاران نانو ذره که برای دارورسانی می توانند مورد استفاده قرار بگیرند، نانو لوله های کربنی به دلیل دارا بودن نسبت سطح به حجم بالا و پایداری واستحکام بالا در این پروژه انتخاب شدند. ایرادی که بر نانو لوله های کربنی خام وارد است، سمیت بخارات آن ها می باشد، درحالیکه بوسیله عاملدار شدن باپلیمر های زیست تخریب پذیر این مشکل مرتفع گشت. برای بارگذاری بیشتر دارو از کمپلکس بین پلیمری بر سطح نانو لوله ها استفاده شد. برای این منظور ابتدا سطح نانو لوله ها به کمک اسید معدنی اکسید گردید و پس از آسیلاسیون با پلی اتیلن گلیکول و پلی آکریلیک اسید عاملدار گشت. روش های طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته، تجزیه گرما وزن سنجی ومیکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی ماوراءبنفش برای تائید درستی مراحل انجام شده استفاده شد. در ادامه دونمونه داروی ضد سرطان متوترکسات و سیکلو فسفامید در این سیستم بارگذاری شد و طیف رزونانس مغناطیسی هسته تائیدی بر درستی بارگذاری داروها بود. در مرحله آخر بوسیله یک سری روابط ریاضی، سینتیک رهایش دارو درچندین شرایط زیستی بدن از جمله ph برابر با 4/7 و ph برابر با 4 و دمای تب شدید بررسی گردید.