بررسی جغرافیایی پدیده مشروعیت سیاسی در حوزه اسیایی جنوب غربی با تاکید بر کشور عربستان سعودی و ترکیه

مشروعیت مردمی وقانونی از اصول تفکیک ناپذیرقدرت ودر واقع یکی از منابع مهم وتاثیر گذار قدرت در قرن بیست ویکم محسوب می گردد. توجه به نهادهای قانونی ودموکراتیک واجرای سیاست باز و مدنی واحترام به افکار عمومی در یک دولت باعث افزایش مشروعیت سیاسی نظام می گردد وعدم توجه به سیاست های دموکراتیک وایجاد یک سیاست انحصاری وغیر دموکراتیک باعث کاهش مشروعیت مردمی ودر نتیجه موجب پیدایش بحران در یک جامعه می گردد ایجاد بحران در جامعه باعث سقوط دولت می شود . عصر ما که عصر گذار به دموکراسی خوانده شده است پذیرفتن مشروعیت مردمی و قانونی برای دولتها و ادامه بقای آنها یک امر ضروری و اجتناب ناپذیر به حساب می آید در دموکراسی ، مشروعیت اهمیت زیادی دارد زیرا دموکراسی بر رضایت مردم مبتنی است و برخلاف تمایل آنها نمی توان مشروعیت را بر اراده آنها تحمیل کرد چرا که نسل رژیم های غیردموکراتیک و غیرمردمی که رضایت مردم و احترام به حقوق ملت برایشان جایگاه و ارزشی ندارد رو به پایان است. ترکیه و عربستان دو کشور مورد مطالعه که از نظر پذیرفتن جایگاه مشروعیت مردمی دارای تفکر و اندیشه سیاسی خاصی هستند که این اندیشه سیاسی متاثر از فرهنگ ، ارزشهای ملی ، مذهبی و تاریخی می باشد. در این پژوهش سعی می کنیم مشروعیت سیاسی در عربستان که بر پارامترهای ایدئولوژیکی و سنتی می باشد و در ترکیه که منبع مشروعیت سیاسی بر پارامترهای قانونی و دموکراتیک بنیان نهاده شده است و همچنین ساختار وآناتومی قدرت را در این دو کشور مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم. واژگان کلیدی : مشروعیت قانونی ، مشروعیت کاریزماتیک ، مشروعیت ایدئولوژیکی ، ترکیه و عربستان