اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و درمان متمرکز بر هیجان بر حافظه هیجانی و شاخص های روان شناختی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر

هدف از انجام این پژوهش،بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و درمان متمرکز بر هیجان بر حافظه هیجانی، علائم بیماری و شاخص های روانشناختی(شامل کیفیت زندگی،استرس،تاب آوری،راهبردهای مقابله ای و مشکلات خواب)بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر بود. به منظور انتخاب شرکت کننده ،از بین بیمارانی که به کلینیک های درمانی شهر اصفهان مراجعه می کردند،78 نفر بیمار مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر(با تشخیص پزشک متخصص)انتخاب شدند.رفتاردرمانی دیالکتیک و درمان متمرکز بر هیجان طی هشت جلسه هفتگی انجام شد وگروه گواه 4جلسه روان-آموزشی(بدون رواندرمانی)دریافت کرد.تکالیف حافظه آشکار و ضمنی و پرسشنامه های کیفیت زندگی،استرس،تاب آوری،راهبردهای مقابله ای و مشکلات خواب در سه مرحله پیش آزمون،پس آزمون و پیگیری تکمیل شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری و کواریانس چند متغیری(در مورد متغیر کیفیت زندگی)نشان داد که، رفتار درمانی دیالکتیک در کاهش میانگین نمرات پس آزمون حافظه آشکار بیماری، حافظه ضمنی بیماری، راهبردهای هیجان مدار و مشکل در شروع خواب و افزایش کیفیت زندگی و کاهش میانگین نمرات پیگیری حافظه ضمنی اضطراب، مشکل در شروع خواب و مشکل در بیداری ازخواب و افزایش حافظه آشکار مثبت،تاثیر معناداری داشته است.نتایج همچنین نشان داد که، درمان متمرکز بر هیجان در کاهش میانگین نمرات پس آزمون حافظه آشکار افسردگی، حافظه ضمنی بیماری، استرس،راهبردهای هیجان مدار و کاهش میانگین نمرات پیگیری استرس و مشکل در بیداری ازخواب تاثیر معناداری داشته است.رفتاردرمانی دیالکتیک و درمان متمرکز بر هیجان بر بهبود سلامت عمومی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر موثر است،ولی تاثیرات بیشتر و پایدارتر(به خصوص در مورد علائم بیماری)مستلزم دوره درمانی طولانی تر است.