مظالعه ی اثر قطبش ماده ی نوکلئونی در ساختار ستاره های نوترونی و فرایند durca

در این پایان نامه، با فرض قطبیده بودن ذرات تشکیل دهنده ی ماده ی ستاره ی نوترونی، به بررسی ساختار ستاره ی نوترونی و وقوع فرآیند اورکای مستقیم می پردازیم. فرض می کنیم که ذرات ستاره ی نوترونی شامل الکترون ها، میوئون ها، نوترون ها و پروتون ها می باشد و ساختار ستاره ی نوترونی را بدون در نظر گرفتن برهمکنش بین نوکلئون ها به دست می آوریم. سپس برای واقعی تر شدن مدل ماده ی ستاره ی نوترونی برهم کنشی بین نوکلئون ها در نظر می گیریم که از روش ‎locv‎ و از پتانسیل ‎ av_{18} ‎ به دست می آید. در مورد فرآیند اورکای مستقیم به محاسبه ی چگالی آستانه ی وقوع این فرآیند می پردازیم. این چگالی آستانه برای ماده ی ‎$npe mu$‎ در حالت غیرقطبیده ‎$1.141 fm^{-3}‎، در حالت آنتی فرومغناطیس ‎0.5269 fm^{-3}‎ و در حالت فرومغناطیس ‎0.3252 fm^{-3}‎ به دست آمد. فراوانی ذرات در ماده ی ستاره ی نوترونی را بررسی کردیم. نتایج به ما نشان می دهند که با فرض قطبیده بودن ذرات فراوانی ذرات به طور کلی افزایش می یابد و این افزایش در حالت آنتی فرومغناطیس بیش تر از حالت فرومغناطیس است. برای بررسی ساختار ستاره ی نوترونی، ابتدا معادله ی حالت را به دست آورده، سپس به حل معادله ی tov‎ می پردازیم. نتایج این محاسبات به ما نشان می دهند که قطبش، بیشینه جرم و شعاع ستاره ی نوترونی را افزایش می دهد.